ER NIET OVER PRATEN HEEFT GEEN ZIN.
WE ZITTEN ALLEMAAL IN HETZELFDE SCHUITJE.
LATEN WE ONS GEVOEL EROVER DELEN.
VERDOEZELEN VERBLOEMEN VERZWIJGEN HEEFT NOG NOOIT
IEMAND GOED GEDAAN.
DELEN IS LIEFDE…….
Categorie archief: onbereikbare liefde
NIET PLUIS
Nou dat is ook wat met Pluis. Mooie grijswitte Pers opgehaald in Arnhem. Hij was wel wat sloom maar ach ja nieuwigheid. Je schuift vage angstgedachten weg.
Hij at best goed en legde elke dag een drolletje.
Maar de laatste tijd ging het eten moeilijk, zelfs helemaal niet.
Naar de dierenarts.
Onderzoek: er bleek een tandje te zitten in zijn tong (!).
Hoewel het niet helemaal duidelijk was dat het om een tandje ging.
Het was meer een ufootje.
Prikje, pilletjes mee.
Met een spuit eten gevoerd en het pilletje in het bekje gepropt.
Wrijven over de keel om het weg te krijgen.
Hij bleek ook ouder dan was vermeld.
Dat doet een Asiel wel vaker.
Nou ja bijna iedereen doet zich jonger voor toch?
Hoewel dat maar eens een keer afgelopen moet zijn.
Nu is de Hertog vandaag bij de dierenarts voor onderzoek.
Vers van de Pers komt er een telefoontje van de dierenarts.
Er is helaas niets aan te doen.
De nieren zijn aangetast en van daaruit wordt alles aangetast in het lichaam.
Dat wordt weer een grafje delven op landgoed 'De Hemelsleutel'.
Dag lieve Duke.
Nu kan ik even niets meer typen hoor.
Duke – ongeveer negen jaar in de moestuin/poestuin
MEI
Zie je ik hou van je
Zie je ik hou van je,
ik vin je zoo lief en zoo licht —
je oogen zijn zoo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je oogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent.
O ja, ik hou van je,
ik hou zoo vrees'lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen —
Maar ik kan het toch niet zeggen.
Herman Gorter
! NA DE STOFSTORM !
Nu moet (mag) ik ook wel weer eens een blogshekkie draaien. Ik heb nog wat logvloeipapier. Dan draai ik zo'n toeter, net of ik een joint draai maar dat heb ik nooit gedurft. Later begreep ik dat je bang bent de regie over je leven te verliezen. Het zal zo wezen. Het is zo draaierig en rollerig om me heen. Waar vind ik het rustgevend vliegend middelpunt. Ik zal het zelf zijn. Als een bron van rust en innerlijke vrede in een woelige wereld vol andersdenkenden en andersvoelenden. Door het gezang van de vele soorten vogels kwam ik tot rust. Er is weer een vogel bij met zo'n zilveren lied. Dat schijnt de heggemus te zijn. Het is geen mus maar hij heet toch mus. Net als ErasMus:)
Dit voorjaar vonden we de resten van een buizerd in het bos. Ik had ze al gemist in hun cirkelingen die ze draaien in de lucht. Het was een echtpaar. Ze blijven hun leven lang bij elkaar. Maar God wikt en de mens beschikt. Wel verdraaid, ze lijken op ons. Eten ook vogels! Weg ermee. Knal, poef, gifkrimpend dood!
In een nieuwe waterarm van de Hunze zag ik vanuit de auto een eendenechtpaartje.
Dan pas is het echt!
Net als een jonge boom, net geplant waarin een vogeltje gaat zitten.
Een gevederde bevestiging van het zijn.
Dan pas is het water echt.
Dan pas is de boom echt boom.
Gelukkig veel bijen gezien rond de ooievaarsbekjes.
'Hommels' zegt vechtgenoot.
'Ja natuurlijk' wil jij nog wat hommelhoning in je thee?'.
Vanmiddag even eruit. Naar Assen. Over de markt, wat een leuke tassen! Marokkaans of Indiaas. En ook kleding voor als je buikdanst:)
Naar de Vaart. Er is weer water. Teruggebracht naar hoe het was. Sfeervolle huizen langs de kade.
Daar even gezeten. Het ruikt er naar vroeger. Naar Rotterdam….de Coolhaven…..Ook nu in de hoeken rommel. Het water ruikt naar een mengeling van vis, olie en nog wat. Maar nu zie ik ook de glinsteringen op de golfjes.
Langs de Toko voor rozenwater en wat kruiden zoals Kumara.
Leuke eigenaar, hij kijkt me aan met pretoogjes. Zijn buik hangt over zijn broekriem en hij maakt grapjes.
In Assen vraagt een aardige jongen of we een Volkskrant willen.
Ja hoor en ja een goede krant.
Nee, ik lees nu Trouw.
Ik had willen zeggen dat ik daar een blogger was maar dat de hoofdredacteur dat gesloten heeft en hij wil niet weten wat hij daarmee aangericht heeft. Maar ik laat het zitten.
Zinloze info op zo'n mooie zonnige dag.
Langs reeënpaadjes terug naar huis.
Heerlijk opgefrist is de tuin na een lange nachtelijke regenbui!
foto: vanuit het raam, langs de kattenkennel richting Schipperspad….
^ ^ DUKE ^ ^
Tjoeketjoekedjoeke….duke…..
Zou het lukken met jou morgen?
Speel je mooi piano?
* Zeg me dat het niet waar is *
Last song of Lammie Liksteen
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Ga je mee vanavond
Naar ons lievelingsrestaurant
Een tafel voor twee
Ik heb gebeld
Ze weten ervan
En we drinken
Totdat de zon op komt
En we vergeten
De oneerlijkheid van het lot
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Kom we gaan
Trek je jas aan
Anders word het te laat
Kom eens hier, ik houd je vast, ik laat je nooit meer gaan
En ik vertel je een grap die je laat huilen van de lach
En we vergeten de blikken van de mensen in de stad
We doen net alsof het niet zo is
Alsof het niet zo is
Alsof het niet waar is
We doen net alsof ze gewoon verder leeft
Alsof ze gewoon verder leeft
Zelfs als het niet zo is
Frank Boeijen xa9
Lotgevallen met de Breezefiets
Met m'n Zilverbriesje gaat het niet goed. De Breeze met electrieke aandrijving gaat terug naar waar hij vandaan kwam. De importeur is Neckermann.
De fiets is zo nieuw dat er slechts een summiere beschrijving bijzit. Vechtgenoot vond dat de fiets te weinig bijsprong bij sterke tegenwind. Nou vond ik dit niet zo'n bezwaar want een beetje inspanning kan geen kwaad maar het hoort niet.
Ik weet niet eens waar hij gemaakt is (China, Hongarije?) en nu moet briesje alweer terug. Naar de werkplaats waar Bert hem onder handen zal nemen.
Ik schrijf dit maar even op want er wordt nogal wat aangeklooid tegenwoordig. Denkend aan Radar.
Binnenkort wordt hij dus opgehaald en wie weet wanneer ik hem weer terugkrijg.
Ik luister even naar Gary Jules met Mad World. Met leuke flashmob….
Weemoed ligt altijd om de hoek.
Hoe zou het met Levi zijn?
HET LEVEN
Er is een acteur en theatermaker vermoordt. Zijn naam is Juliano Mer-Khamis.
In China is de ontwerper van o.a. de Spin, het Olympische Stadion verdwenen. Zijn naam is Ai Weiwei.
Beiden waren kritisch, rebels en opstandig. Beiden kunstenaars en kunstenaars houden extra veel van hun vrijheid.
Ik loop nog, ik beweeg nog en denk aan Japan. Ik heb de droogte van het weer in gedachten. De tuin die zich langzaam uitrekt na een straffe aanval van een lange lange winter kan wel een frisse verkwikkende douche gebruiken.
De e-fiets arriveerde. Gebracht door een man met humor (!) – god zegen de westerling die soms langstrekt en even fris door de geest trekt. Zelfspot wordt hier hoog gewaardeerd.
Maar goed.
De fiets gaf bij het fietsen de tweede keer al meteen klachten. De borging van de trapas (ik heb het even opgeschreven) was losgegaan en de fietsketting liep eraf. Gelukkig was ik niet alleen in de Veenkoloniën! Ik fietste daar met vechtgenoot. Een technische vechtgenoot, je kunt eigenlijk niet zonder!
En dan flarden van berichten van een bloedbad.
Vanmorgen zag ik pas beelden.
Probeer alles weer te verwerken.
En stilte is het enige dat daarbij helpt.
De mensen zijn net overleden of ze worden al herdacht.
Zeker bang voor een nieuwe tussentijdse ramp?
Stilte.
Een vlindertje in een geel kleedje fladdert voorbij.
afbeelding: Juliano Mer-Khamis
voelsprieten 