Komend uit een ‘laatmaarwaaien’ wijk Schiebroek in Rotterdam en de heerlijke herfstlanen in Hilversum, rijkelijk versiert met blad, was ik nogal verbaasd dat je hier in Bosland Drenthe hoorde mopperen over het afgevallen blad als zou dat rommel zijn….huh?
Tot op de dag van vandaag begrijp ik het niet.
Ik schreef er een gedicht over dat in de krant kwam…..
‘Wij zijn de mannen van de dorre bladeren’, my mother used to say, zin uit het boek ‘Tjip de leeuwentemmer’ van Willem Elschot
voelsprieten 