Duizendvierenvijftig ideeën had ik: o.a. het concert van Colin Blunstone, magistraal was het, fotootjes van een nog jonge Hetty Blok, foto’s van beuken- en berkengoud maar ik koos voor een gedicht.
Doe er alles aan maar de liefde blijft, er is geen haat, geen afkeer, nou ja soms dan, sssst, we gaan flierefluiten want dat is de betekenis van dit groningse woord omdiedeldaantjen…
In een moment tussen de momenten door zakte ik op de bank en ging poëzie lezen en van poëzie lezen komt poëzie schrijven….dat kán maar hoeft niet….
……
Poëzie leidt mij
naar m’n hart
en mijn hart leidt
mij naar poëzie
Zeg niks. Ik weet
dat als je gaat dan
nemen wij elkaars
kleuren mee
Zoals hemelgeflonker
altijd danst op de toppen
van de zee
dragen wij voor altijd
elkanders liefdesgelaat
elkanders liefdesgeuren
fotogedicht: annet lemaire ©
voelsprieten 