* STARTSEIN *

 

 

Verdwenen dromen. Nog wel aanwezig maar ver buiten mijn bereik.
Dit is waar ik het mee moet doen. En dat is veel, dat is rijk. Oh wat ben ik blij.

Waarom dan die onrust. Dat onbestemd verlangen. Ik had alles en het glipte door mijn vingers.
Het werd me afgetroggeld en ik wist van niets. Snoof bloemenlucht op en aaide kattenstaarten.

Die ene idioot is weg. En met de ander ga ik verder. Zonder strippenkaart.
Ik stap in de hemeltrein en tsjoek naar Gmnsazxcykska.
Waar mijn moeder wacht om in haar terug te springen.

tekst en animatie: Annet Lemaire xa9

Assyke Amri heeft een opdracht die luiidt 'Startsein' – op allerlei manieren kun je een bijdrage leveren….

NIET PLUIS

Nou dat is ook wat met Pluis. Mooie grijswitte Pers opgehaald in Arnhem. Hij was wel wat sloom maar ach ja nieuwigheid. Je schuift vage angstgedachten weg.
Hij at best goed en legde elke dag een drolletje.

Maar de laatste tijd ging het eten moeilijk, zelfs helemaal niet.
Naar de dierenarts.
Onderzoek: er bleek een tandje te zitten in zijn tong (!).
Hoewel het niet helemaal duidelijk was dat het om een tandje ging.
Het was meer een ufootje.
Prikje, pilletjes mee.

Met een spuit eten gevoerd en het pilletje in het bekje gepropt.
Wrijven over de keel om het weg te krijgen.

Hij bleek ook ouder dan was vermeld.
Dat doet een Asiel wel vaker.
Nou ja bijna iedereen doet zich jonger voor toch?
Hoewel dat maar eens een keer afgelopen moet zijn.

Nu is de Hertog vandaag bij de dierenarts voor onderzoek.
Vers van de Pers komt er een telefoontje van de dierenarts.
Er is helaas niets aan te doen.
De nieren zijn aangetast en van daaruit wordt alles aangetast in het lichaam.

Dat wordt weer een grafje delven op landgoed 'De Hemelsleutel'.

Dag lieve Duke.

Nu kan ik even niets meer typen hoor.

Duke – ongeveer negen jaar in de moestuin/poestuin

RATJETOE

Al een tijd werd er geknabbeld, geknaagd. Het geluid kwam uit een keukenkastje, de moeilijkst bereikbare.
Slaan op de wand met de plopper hielp even maar dan kwam het geluid in verhevigde vorm terug.
Het was het Tom&Jerrygevoel.
Gif gebruiken dan maar?
En dan 's nachts de ratten horen kreperen?

Griezelen geblazen.

Vorige week ontsnapte de kleine zwarte spinnepoes.
Niet veel later had ze iets gevangen. Ze likte aan de prooi alsof het een kitten was.
Het bleek een rat, bijna net zo groot als ze zelf was.
Maar het knabbelgeluid in de keuken was terug.
In een ander kastje verschoven we een krant.
Bijna een derde van de bodem was weggegeten!
's Nachts het deurtje van het kastje opengezet.

En ja de volgende ochtend lag daar de rat. Dood maar ongeschonden.
Knap staaltje jachtkunde!

De vorige avond had Spinnepoes nog lekker gegeten.
En dit was haar ratjetoe!
Haar cadeautje voor ons……

Tekst en tekening: Annet Lemaire xa9

 

GEWIPWAP MET DE WOBLEGS

 

 

 

Wat een gewipwap met de woblegs. Wordt het een zooitje of een nieuwe ordening?

Wie het weet mag het zeggen of voor zich houden.

Een mens hoeft niet alles te weten.

Zei mijn moeder altijd 'kinderen mogen wel alles weten, maar niet alles eten' awel, daar heb ik me dus wel aan gehouden zulle:)

Van mijn moeder mag ik dus wel alles weten.

En als het van mijn moeder mag….

Mam ik weet nog van onze laatste ontmoeting, jij als een bonestaak in bed (maar wel een lieve bonestaak) helder tot op het bot (de staak) en jij als een jong meisje zacht giechelde toen we je bij het laatste, allerlaatste afscheid een kus op je voorhoofd gaven….Je was nooit zo knuffelig. De knuffels haalde ik bij tante Gra, je zuster met wie je helaas in onmin leefde. Het was maar schijn want jullie waren dol op elkaar. Er waren toen nog geen verzoeningsprogramma's zoals het familiediner.  Ik had me vast opgegeven om jullie bij elkaar te brengen. Zo dan maar, mijn cursor zit steeds vast. Ik wilde nog  wat schrijven over de Strubben-Kniphorstbosch bij Annen, over het gebruik van landbouwgif, over de vorderingen rond de Hunze, het beleid van Bleeker, de beschrijvingen van de constitutionele typen uit de klassieke homeopatie….  Eerst maar eens mijn laptop (2e hands) proberen te gebruiken.

En zo patchwork ik maar door.

 

p.s. de tuin wil vrolijk zijn maar het grijs zit in de weg, de vergrijzing…..

Annet xa9

foto : Strubknipbos bij Annen Werkgroep Energetische Harmonisatie