Categorie archief: Familie

GEWIPWAP MET DE WOBLEGS

Geplaatst op

Strubbenkniphorstbos

 

 

 

Wat een gewipwap met de woblegs. Wordt het een zooitje of een nieuwe ordening?

Wie het weet mag het zeggen of voor zich houden.

Een mens hoeft niet alles te weten.

Zei mijn moeder altijd 'kinderen mogen wel alles weten, maar niet alles eten' awel, daar heb ik me dus wel aan gehouden zulle:)

Van mijn moeder mag ik dus wel alles weten.

En als het van mijn moeder mag….

Mam ik weet nog van onze laatste ontmoeting, jij als een bonestaak in bed (maar wel een lieve bonestaak) helder tot op het bot (de staak) en jij als een jong meisje zacht giechelde toen we je bij het laatste, allerlaatste afscheid een kus op je voorhoofd gaven….Je was nooit zo knuffelig. De knuffels haalde ik bij tante Gra, je zuster met wie je helaas in onmin leefde. Het was maar schijn want jullie waren dol op elkaar. Er waren toen nog geen verzoeningsprogramma's zoals het familiediner.  Ik had me vast opgegeven om jullie bij elkaar te brengen. Zo dan maar, mijn cursor zit steeds vast. Ik wilde nog  wat schrijven over de Strubben-Kniphorstbosch bij Annen, over het gebruik van landbouwgif, over de vorderingen rond de Hunze, het beleid van Bleeker, de beschrijvingen van de constitutionele typen uit de klassieke homeopatie….  Eerst maar eens mijn laptop (2e hands) proberen te gebruiken.

En zo patchwork ik maar door.

 

p.s. de tuin wil vrolijk zijn maar het grijs zit in de weg, de vergrijzing…..

Annet xa9

foto : Strubknipbos bij Annen Werkgroep Energetische Harmonisatie

^ JUFFROUW FIET(S) ^

Geplaatst op

Pieter de Hooghln 44

 

De droom was zo. Ik liep over ingezaaide lange bedden, zeg maar twijfelaars en onder mij sprongen de nog naakte bloemengangen open en lichtblauwe lobelia-achtige bloemetjes gingen bloeien.

Juffrouw Fiets had ze ingezaaid.

Juffrouw Fiets was onze benedenbuurvrouw in Hilversum.

Het stond zo op het belbordje (J. Fiet(s).

Ze heette Jo. Was maagd en erg gexefnteresseerd in biologisch eten en tuinieren. Het ging dus goed tussen ons. Maar niet tussen mijn moeder en haar.

Ik hield al vroeg van aparte mensen die hun eigen weg gingen door het leven. Zich niets aantrekkend van wat men van hun vond.

Juffrouw Fiet(s) tuinierde zittend op de grond, met een rok aan met haar benen uit elkaar. Het was mij nog niet opgevallen maar mijn moeder zei het. En dus vertelde ik het aan haar. Wilde ook niet dat ze voor gek zat. Ze gniffelde erom. Seks was haar werkelijk vreemd. Ze trok een rond mondje.

Haar vader was huisarts geweest en had zijn praktijk daar gehad.

Tsja Hilversum, ik hield van de exentrieke mensen die er leefden in hun grote villa's met grote bostuinen vol met geheimenissen en kleden van gevallen blad. Binnen werden magische boeken gelezen en de tuin mocht haar eigen gang gaan. De mensen liepen toch rond met boekfragmenten in hun hoofd.

Ik had me nooit moeten laten verjagen door de ruige kaaskoppen in de Rozenstraat waar ik later met Harko ging wonen.

Tsja Hilversum: Goosche vrouwen, exentriekelingen maar ook ruiglingen.

Ze zitten overal.

Miauw.