De oude paardenhandelaar werd opgenomen in een verpleegtehuis en liet z’n katten achter. Tijdens de ijskou zag ik al eens vier poezen in de berm zitten. ‘Oh nee’ dacht ik maar ‘mijn’ chauffeur reed door. Niet veel later sprongen er vier katten door de tuin. Nou ja springen, ze vlogen in en uit de buxushaag die rond de meidoorn was geplant. Het bood daar enige bescherming tegen de ijswind.
Alweer aanlopers.
Zucht.
Ik besloot ze eten en onderdak in de schuur te geven.
Het kleine zwartje ging er met bakje en al vandoor.
Er werd gegromd en geschrokt.
Zulke uitgehongerde katten had ik nog nooit gezien.
Het bleken vier katertjes te zijn.
Zelf dacht ik aan een moederpoes met drie jongen.
Het mooie zwartwitte poezenkind, waarmee ik nog gespeeld had, op weg naar de lente, zat op een dag onder de vliegen. Dierenarts gebeld. Hij zou naar z’n eigen urine ruiken of in iets vies hebben gelegen. Ik haalde hem binnen en waste hem. Gaf hem nog eten en drinken. Hij sliep ’s avond in zo’n warm mandje dat aan de verwarming hing. Maar ’s morgens lag hij languit in de gang…hij was die nacht in z’n hemelmandje gestapt en vertrokken. Dag Puntje, dag Prins Puntje.
’s Morgens lagen ze vaak tegen elkaar te wachten buiten op de mat bij de achterdeur…
Nu was Piggelmee alleen en ik deed de deur open…niet veel later was hij binnen. Zou hij gaan piesen? Alweer een huis met kattenpieslucht? Ik was daar juist vanaf. Maar nee binnen een mum was hij zindelijk…..
De honden werden bedolven onder de kopjes.
Hij heeft chronische niesziekte maar verder is het een ideaal harig huisgenootje. Hij loopt de hele dag met een toeter rond. Zeer aantrekkelijke vrouwelijke geluidjes maakt hij.
Soesja die de eerste huisrechten heeft is nu onzindelijk……
(je kunt niet alles hebben)….
Hier Piggelmee in actie met de plumeau…..
Piggeltje met paradijsvogel….
foto’s, verhaaltje: annet © gieterveen dr.
voelsprieten 