Eerder geplaatst eind juni 2008
Dat zeurende gevoel om me heen
nee, ik klaag niet
ik heb voornamelijk verdriet
onbuigzaamheid is starheid
in het kwadraat
de aderen zijn er niet blij
mee
willen dit zelf ook niet
maar de wil heeft zijn levendigheid
verloren
vanmiddag is mijn poes gestorven
mijn Jubeltje, mijn Jubelein
het zusje van Hopjesvla
zes jaren werd zij slechts
en zijne Hoogheid Zachtheid
slechts vier
Vlaflip op zijden voetjes
Yoghurthangbuikje met
haar zware stappen
ik ben die vrouw met de
pet in dat door door stervend
groen omgeven huis
op weg naar de dood werd ik
drie maanden bemind
het jubelde en ik was weer
bakvis, pakvis en vangvis
alles is afgetaaid
en afgemaaid
het zingen van het schrijven
het minnen van harige lijven
ik tokkel op de huid van een
steen
nooit meer eenzaam maar
wel vaak alleen
niets dat ooit mag
blijven
gedicht: Annet Lemaire ©
kunst: ‘Astral’ door Kimberly Webber
voelsprieten 