* * * EEN JONGE INA * * *

Vandaag hoorde ik dat Ina van Faassen is overleden.
Hier is ze te zien als 'jong ding' tijdens het jubileum van mijn vader.
Eén van de jubilea.
Hij werd 75 en hij was 50 jaar acteur.
De krantenknipsels in de plakboeken spreken van 'vitaal' en van 'eeuwig jeugdige acteur'.

Maar de tijd haalt alle woorden en alle gebeurtenissen in.

Ik zou nog steeds een Wikipedea maken over mijn pipa!

Op z'n 95ste (!) klaagde hij wat dat er geen werk meer voor hem was.
"Ja'" , zei hij "maar bij Ton Lutz kan ik misschien nog wel een potje breken".
Hij was erg gesteld op Ton Lutz.

Ik herinner me Ina van Faassen als een lieve en charmante vrouw.

Ina van Faassen * 19 november 1928 – 23 juli 2011

Foto: Jan Lemaire Sr, Ton Lutz, Ina van Faassen

* BRIEF VAN ANNIE *

 

Mijn vader was een bon vivant. Hij schreef graag brieven. Hij onderhield een levendige briefwisseling met o.a. dominee Buskes en Simon Carmiggelt. De brieven zijn helaas niet bewaard gebleven.

Maar eentje wel. En dat is een brief van Annie M.G. Schmidt.

Het is een antwoord op een brief aan haar.

Morgen verschijnt er ook een bundel met brieven door Annejet van der Zijl 'Veel liefs van Annie'. Uitgeverij Querido.

* KLEUR BEKENNEN *

 

in diep donkerblauw is
onze taal
als de aarde tegen de
lucht
weg zijn van elkaar en
toch zoeken
met zijn gesloten openbare
albums
foto's van eendagsvogels
niet omdat ze zo mooi
zijn
maar zo lief
poepertjes die niet
praten
onbereikbaar is hij
als een god
een dikke god van
overvloed
de lucht verstrooid zich
tot een diep oranje
gloed

annet xa9

kunst: dimitry stepanoff

ACCEPTEER OF KREPEER

En dan verdroom ik de strijdbaarheid.
Ik begraaf de strijdbijl diep in de grond.
Van alle kanten bestormd door een grote variatie aan gedachten.
In mijn hoofd knoop ik de geblondeerde man een hoofddoek om en stuur de man van het natuurstopbeleid het moeras in.
De revolutie trekt weg, de opstand weggewimpeld.
Dit is wat nog rest: acceptatie van het ondermaanse.
Leven in de hel met hemelse gedachten.

 

tekst en tekening: Annet Lemaire xa9

Gerommel in de blogmarge

Werken van Ulla Norup Milbrath (ik ben er nogal weg van): de cursor heeft er geen zin in…..beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Dan maar even dit op http://voelsprieten.volkskrantblog.nl staat een gedicht dat gaat over een innige verbinding aangaan met het grijs…..het is moeilijker dan houden van een blauwe lucht met zon maar dit kan ook een goed huwelijk zijn……