Al een tijd werd er geknabbeld, geknaagd. Het geluid kwam uit een keukenkastje, de moeilijkst bereikbare.
Slaan op de wand met de plopper hielp even maar dan kwam het geluid in verhevigde vorm terug.
Het was het Tom&Jerrygevoel.
Gif gebruiken dan maar?
En dan 's nachts de ratten horen kreperen?
Griezelen geblazen.
Vorige week ontsnapte de kleine zwarte spinnepoes.
Niet veel later had ze iets gevangen. Ze likte aan de prooi alsof het een kitten was.
Het bleek een rat, bijna net zo groot als ze zelf was.
Maar het knabbelgeluid in de keuken was terug.
In een ander kastje verschoven we een krant.
Bijna een derde van de bodem was weggegeten!
's Nachts het deurtje van het kastje opengezet.
En ja de volgende ochtend lag daar de rat. Dood maar ongeschonden.
Knap staaltje jachtkunde!
De vorige avond had Spinnepoes nog lekker gegeten.
En dit was haar ratjetoe!
Haar cadeautje voor ons……
Tekst en tekening: Annet Lemaire xa9
voelsprieten 
Een poes die een goede jager is, kan heel handig zijn.
Leuke afbeelding.
Antoinette: de meest humane vind ik…en dank je…
nu is het goed:))
Leefde de prooi nog die eerste keer toen spinnepoes er mee aankwam? En is de rat toen weer ontsnapt? Of zijn er twee dode ratten?
En, laatste vraag: is het knabbelgeluid nu weg?
De tekening is heel komisch. De katten kijken zo zelfbewust, en een tikkeltje gemeen, omdat ze met z’n allen die stomme rat hebben omsingeld. Zooooo stout!
niet alleen de jacht
maar ook het keukenkastje werd geopend
mét resultaat
Ha Marijke, goed opgelet….ik heb voor het eerst een blogje gehaakt op de leptop…Ik vond dat het wat haperde…
Toen ik Spinnekop ontdekte speelde ze met een dode rat (volgens de tuinman):)Hij is begraven. Het geknabbel dat terug kwam was van een zachter niveau…
dus geanalyseerd :)) een jonger ding (haha)
Tot op heden is het stil….
:)) dankjewel…
brrrr…
Er gaat niets boven een verse rat…;o)
ooh … arme ratje … terwijl er nog zo veel vloer over was … 😉
Assyke: huuuuh:)
Zo issut het maar net Jan:)
:)) Bert
Hai Annet,
oei… knabbel de knabbel…
Ik heb eens een rat in de gangkast gehad.
Maar die kon nergens meer naar toe, én geen water én geen voedsel.
Ik vond het al zo gek, dat de katten steeds bij die deur zaten te snuffelen…
Na een tijdje begon het te stinken…
Ik ging de kast open en schoonmaken …
daar gaf ik me daar toch een echte “dames-gil”
ieieieieieieieieeeeek!!!!
Een mooie, maar morsdooie rat was het.
Helemaal gaaf.
Maar toch eng…
Brrrliefs van Marlou
.
Marlou: ze hebben hun naam én staart niet mee….ze zijn superintelligent…..o.a…..
Snap ook niet wat ze in huis willen…
Het kraken?
Het is een andere wereld…..
Laifs Annet
een poes waar je wat aan hebt!
Laifs toe joe toe mai dierrrrrr…
XXX, Marlou
En ik trots zijn op de mijne omdat ze een baby muisje te grazen had genomen.
Niet dood hoor. Ze was ermee aan het dribbelen. De gek. Ik vond het maar zielig.
Goed dat je van de grote rat af bent. Hopelijk ook snel van de mini versies.
Geweldige tekening.
Liefs, Kimm