—-AFSCHEID—

Geplaatst op

 Zo praat ik alleen in gedichten

zo indringend over hoe jij me verliet

het blauw van de lucht troost me niet

het vallen van de bladeren komt in de buurt

de zompige aarde begrijpt het

de lange lage mist geeft het grienen in m’n hart goed aan

ik sputter tegen de zon

hou m’’n handen voor mijn ogen

je verliet me: ik eet stenen in de nacht

Annet Lemaire ©

(eerder geplaatst in 2006)

Over Annette

Bezield stofje in de kosmos/dichterlijk fotograferend tekenares Leef bewust en vanuit m'n hart......

Eén reactie Volgende »

  1. Dank Peter, Rob en Leo ~ ~ ~

    Beantwoorden
  2. Hadassa Goldberg

    Dag lieve schat…
    Annette…

    Neeeee, jij moet geen stenen eten!
    En zeker niet in de nacht.
    Dat kan echt niet hoor… je houdt geen tand meer over.

    Eet jij maar iets waarvan je warm wordt van binnen…
    Een bloemknop met een glaasje gemberthee erbij…
    Hou je haaks…

    X, Dasja

    Beantwoorden
    • Haha ff lekker lachuh.
      Weet je Das, dit is een ouder gedicht dat ik aan de zijkant had staanvan m’n weblog maar toen heb weggeklikt. Ja eerlijk. Maar gelukkig weer gevonden.

      See you.

      XxX Annetta

      Beantwoorden
  3. Leo dank voor je like evenzo Das 🙂

    Beantwoorden
  4. dat laatste moet ik niet letterlijk nemen toch..

    fijne avond Annette

    Beantwoorden
  5. Hadassa Goldberg

    Dag vlindertje…
    Heb het goed dit weekend!
    Dikke smak van Dasja…

    Beantwoorden
  6. Bron van smart

    woorden zijn als witte en donkere hemelverbergende wolken
    die het voorbijgaande vertolken
    dragers van tranen die kolken
    zeeën van verdriet door gekwetste harten en niet door dolken

    Je schrijft pijnlijk mooie gedichten, Annette.
    Lenjef

    Beantwoorden
  7. Heel triestig mooi Annette

    Beantwoorden
  8. Hadassa Goldberg

    http://www.sterrenlied.blogspot.nl/

    Bonjour Annette…
    Ik kom even buurten… is de koffie al klaar?
    Ik heb er zo’n zin in…

    Kon dat maar, he!

    Xxx, Dasja

    Beantwoorden
  9. Zo mooi, Annette en zo verdrietig, maar soms is dit het leven!
    de stenen liggen zwaar op de maag, je hebt dit bijzonder mooi geschreven.
    Wens je een mooi weekend.
    lieve groet
    Christiene.

    Beantwoorden

Geef een reactie op Annette Reactie annuleren