Silke in haar stal op wat ik de camping noem
Hè ja gezellig, ik wil overal bij zijn
Eens was ik een kudde nu ben ik alleen
Ik hou van waar veel van samen is
In m’n eentje ben ik soms bang
Hoewel ik nooit meer lynxen zie noch
een beer
Het zit nog in m’n oerhoofd dat knopje
van ‘pas op gevaar’
Die mensen hier beneden zijn vast van
letten op elkaar
Door het raampje kruipen wilde ik wel
Ik lijk soms op een circuspeerd
Maar dat mocht niet en het ging toen ook kapot
Daar plaatsten zij een stokje voor
Mocht er ooit een wolf afdwalen uit het land
van Heinz und Nell
Daar zijn ze namelijk al gesignaleerd
Dan zal ik het accepteren mijn paardenlot
En zeg ik ‘ach wat’
‘er zijn altijd wel wolven
of beren op je pad’
Annet Lemaire ©
voelsprieten 
‘er zijn altijd wel wolven of beren op je pad’ – een wijze paardenraadgeving mogen we nooit in de wind slaan … 🙂
Ha Bert, wat leuk dat je even langskwam…
Wat een gezellig tafereel
hai Annet,
mooi, zo in het paardenhoofd gekeken…
Is Silke jouw paard?
Het lijkt me heerlijk om zoveel ruimte te hebben.
Ik denk, dat jij heel fijn woont, daar in het oosten.
Voel jij je nooit eens alleen, zoals Silke?
liefs van Marlou
.
Ja geselli Hilko *
Ha Marlou, ze is gered van een salamitransport en is verknald in haar jeugd en heeft een zadeltrauma. Ja ik voel me ook weleens alleen, zoals iedereen. Maar ik hou van eenzaamheid :*) Op z’n tijd dan….
Voor Sil zag ik graag gezelschap……een shetje een shetlandertje zou wel fijn zijn. Toosje de shet is vorig jaar overleden van ouderdom. Dat was haar vriendinnetje……waar ik woon is in oost-drenthe, zeg maar….tegen de grens aan….een grensgeval…..oeh het gaat regenen…..lfs van Annet
Ach…
al zetten ze maar een eenvoudig schaapje bij het paard.
Dan hoeft het zich niet alleen te voelen…
XXX, M.L.
een schaapje heeft ander gaas nodig, hoog ontsnappingsgehalte, ook krijgen ze ander biks, dat paarden niet mogen eten….
ik speel zelf (graag) voor paard :^)