Leven is keuzes maken

Een steen die in het water ligt
en het water dat erom heen stroomt
over de steen onder de steen, omringd
door vloeiende beweging

De steen wil meedoen, spatten springen
zoals het water doet, maar al wat hij
doet hij zit vast

De steen heeft zichzelf vastgezet in
zijn eigen vastigheid, zijn ondoorlatenheid
zijn thuis, zijn huis, zijn huid
Oh hoe hij worstelt maar dan blijft
liggen, onbeweeglijk
Die keuze heeft de steen gemaakt

Op een dag spoelt het water hem
aan land
Als hij een kiezelsteen geworden is
Dat de heuvel af stuitert
Als hij inziet, zijn hart volgt, zijn
dromen
Als hij vrij is
Zichzelf bevrijdt heeft
van eigen ketenen

Pas dán kan hij voluit leven
En wordt hij liefgehad zoals
dat gaat met een kiezelsteen
als hij gewiegd wordt in haar
armen

Haar armen die zeggen:
kom bij me.
Het water wint omdat het
vloeibaar is en daarom sterker

Omdat water altijd maar stromen
wil
En stromen is liefde, alleen de
liefde stroomt.
Als de maan het wil breken zelfs
de hardste stenen
Omdat ze willen leven

Als een kiezelsteen beentjes
krijgt
Als water een dor ven geworden
is
Dan keert de steen zich om
En weet: ik was te laat en hij
sluit zijn hart en zwijgt

Annet xa9