Geknipt van Facebook: een reactie op mensen die met narcisten te maken hebben….
Lieve ouders had ik. Werd in 1973 stapel op de knapste jongen van de kunstacademie…..stuurde hem weg toen hij bij mij kwam wonen in die mooie buurt van Hilversum…..er kwam een kwaaie olieman aan de deur die om de rekening vroeg….ik wist van niets….In 1986 kwam uit dat hij al jaren gokverslaafd was…..heb er alles aan gedaan om weg te komen….mijn droomhuisje in Drentheland……er kwam een man mijn digitale pad op vol vuur vol enthousiasme, was verpleger geweest in de B. sector en had nu een baan als financieel adviseur in het Erasmus M.C.. Hij ontvouwde zich na een tijdje als hijger, inmiddels was ik dolverliefd…..wat een onnozele hals was en ben ik…..Het verhaal is nog niet aan het eind maar ben blij dat ik nu in het kort al een soort verhaaltje heb kunnen maken…eigenlijk ben ik in grote nood…..maar weet het verder niet meer……Dank voor het aanhoren……Nogmaals dank Jan S.
****************************************************************************************
Het is zo moeilijk omdat het zo levensecht is.
Kan en wil me niet meer verschuilen.
Het moet dan ook maar een keer afgelopen zijn met die gefrustreerde trieste kerels!
voelsprieten 
Dank voor je ‘like’ Petra
Nou maar lieve schat…
Dit is toch wel heel erg heftig…
Zou het je kunnen lukken om het allemal ls te laten?
Ik heb echt me je te doen…
Laat los, die hap!
Vraag het universum je te helpen loslaten…
Dagdag…
Dikke pakkerd van Marlou
Dank liefste Marlou,
Ben even pufmoe.
Dank voor het meeleven.
Tot beeldscherms.
Knuffelientjes,
Annette