soms denk je dat je
leeg bent van binnen
een holte die zich niet
laat vullen
tot je oog getrokken
wordt naar een mees
op een tak voor het
raam
het stelt je gerust het
zien van deze aardbewoner
met zijn ernstige zwarte
kop
en hoe de berk ernaast
met zijn toppen de wolken
probeert aan te raken en
één wil worden in de lucht
en hoe jezelf meegaat en
één wordt met de berk en
de lucht als een grijze lijn
in de ruimte
gedicht Annet Lemaire
kunst Anastasia Ugorskaya
eerder gepubliceerd op dit weblog én op Facebook
voelsprieten 
Ja, vogels hebben toch wel ontzettend veel vrijheid in hun gaan en staan :-).
https://www.youtube.com/watch?v=vR3mJRbCOP ~ free as a bird
Ha Annet, zo mooi als je iemand mee kunt nemen in je gedicht!!
Mooi I!
er is nu ook weer veel moois te zien in de natuur……
Fijn dat je er bent………
Liefs groetje Christiene.
Dank je Christiene. Jaaaa, het is zeker mooi…..veel is al in herfstkleding…..Ben op Facebook hoor (daar zijn ook bekenden van jou) 🙂 Groeteliefs van Annet
Goedemorgen lieve Annet…
Wat een mooi lopend gedicht.
Ik heb het even hardop gelzen. dan dringt het wat beter tot me door…
En ja hoor:
Het kwam binnen…
Dagdag…
Xxx, Marlou
.
Hej Marlou met je oude avatar:)
Ik kan m’n blog nog niet goed loslaten…op FB zakt alles weg.
Maar ja uiteindelijk zakken we allemaal weg, haha….
Dank je.
X x X d’Annette
Heee… ja… mijn oude avatar is tevoorschijn gekomen door een nieuw account aan te maken, dat ik volgende maan (November Geefmaand) nodig heb…
Eigenlijk ook een best mooi avatarretje!!
Ciaoooo…
ja deze is mooi zwoel….zag ook dat er iemand achter stond….
Dank voor de like Peter 🙂
En je weet; die berk wordt over een paar maanden weer groen en gaat verder met zijn leven! Leve de cyclus of nature! xx
ja ik weet het 🙂 X!