Tussen hem en mij zijn zoveel klikjes en klakjes dat het net lijkt of er talloze paardjes op de weg draven. Hij is er zo één met wie je gewoon wegloopt en je voelt dat je je op alle plekken met hem thuis zult voelen.
Nee dan die andere hem. Heb ik wat, een snotneus, is hij ook verkouden. Misselijk, hij is het ook. Hij was zelfs ongesteld toen ik dat ook was….Hij heeft nu steeds last van z’n spieren maar de huisarts kan niets vinden en van de verbinding tussen lichaam en geest wil hij niets weten.
Hij is ‘van de man die niet bestond’. Je mag nooit iets over hem zeggen.
Opeens valt dit liedje me in….
~ ~ Marjolijne van Wim Sonnevelt ~ ~
voelsprieten 
Toch een beetje too close :-).
maar 100% verrassend – luchtig en licht 🙂
Een mooie lof der eeneiigheid, Annet. Tegen de stroom in, die ons een dubieuze symbiose verwijt, als we als verwante zielen niet langer voor het autonome individu knielen 😉
In m’n hoofd (waar anders) sla ik vaak stukjes over
merk ik Marius, zo kom je tot onwaarachtige fabelidentiteit 🙂
Ach, in die stoppenkast knettert het van de meervoudige persoonlijkheden. Een waarachtige identiteit bestaat alleen als we er slechts 1 uit hebben gesneden, toch?!
ik loop een eindje met je mee Marius..kan er wel één uithalen
en uitvergroten tot een spel….maar haal ik hem terug in
heelheid, waar hij zich thuis voelt en voegt 🙂
Alleen bij stemmingswisselingen ontmoet ik de ‘mijnen’ nog. Terwijl ik als kleuter een heel dorp voor me uit brabbelde 🙂
Ik hoorde alleen de bomen praten…..
Maar dat was al veel….
Mijn wollen sokjes heb ik weer aan 🙂
Kreeg toch wat kouwe tenen.
Fijne avond.
De échte Marjolijn….
Warme avond gewenst 🙂
Dag lieve Annette…
lang niet “gesproken”… ik was wat in mineur en mijn linkerarm vertoonde rsi-verschijnselen.
maar ik voel me weer goed, de arm gaat beter, dus ik ben er weer!
Marjolijne met je wollen sokjes aan…
Lief liedje toch!!
XX, Marlou
.
Is heel gezond Marlou, even afstand nemen…
Moet ik ook doen…..
En gewoon een denkommetje maken
zonder denken
Of de vogels aaien….
Sokjes breien…
Uniek: Wim Sonnevelt 🙂
Laifs en een smok van Annette 😉
Héé nieuwe smiley’s 🙂
Ha Annet, de wollen sokjes van toen…..
de liedjes van Wim Sonnevelt vergeet je niet….
kunnen we nu ook nog aan het is koud genoeg….
Liefs een groetje Christiene.
Haha, ja dat is zeker waar Christiene….
‘Wollensokjesweer’
Lief groetje van hier…..