Het houtje drijft op de zee
het kleine houtje op de grote zee
het voelt zich erg eenzaam
Eerst leek dat drijven wel wat
zo afwisselend
en tegelijk zo wijd
maar op den duur wil je toch meer vastigheid
en er is ook helemaal geen conversatie
Je komt bijna nooit een ander houtje tegen
en de zee geeft helemaal niets om je
De zee geeft helemaal nergens om
Het houtje droomt nu maar van een strand
Nee – niet van vroeger
toen ze boom was
Dat is verloren
Een strand is er niet
J.C. van Schagen
(uit de bundel: Wat dit blijfsel overbleef)
foto: Annette Lemaire
voelsprieten 
Er drijft wel veel plastic afval in de oceanen, maar daar heb je als houtje natuurlijk ook niet veel aan.
Zachtheid brengt je in de flow van dit gedicht Johan….
Hai Annette!
Ohoh… die J.C. van Schagen…
die kon toch zo mooi dichten…
Wat een fijn gedicht.
Ik zou zeggen: houtje …
kom maar bij mij.
Hier kun je schuilen en hoef je niet bang te zijn…
Dikke knuffel van Marlou
.
Ja prachtig hè Marlou…
M. van FB wees me erop en ik kreeg een bundel van haar van van Schagen.
Owh wat lief gezegd….
Houtje gaat bijna huilen.
Tranen van hout.
Het kan hier zijn zo
koud ….
En dan weer warm
Och been, och arm
Liefs van Waaihoutje
xxx!
en de zee is een teiltje…..
Je strandt altijd wel ergens…
Houdje goed, Annette
gr frvp
Haha….waar ik aanspoel spoel ik aan….
Het strand zal altijd witter zijn…
lfs a’net
Afgelopen winter bezocht ik de witte stranden van Bonaire. Maar de scherpe punten van de rotsstranden bepalen mijn herinnering aan deze vakantie.
De natuur heeft mij laten genieten, de mensen hebben mij vooral verbaasd. Vlijmscherpe scheidslijnen ontdekte ik.
Mooie foto!
Vriendelijke groet,
Ah…et merci…..
Een mooi drijfhoutje meis.
Pluk een vroeg lentebloemetje en laat ze gezellig samen zijn.
ja een zeeanemoon Marjolijn…
dankXxx
in het houtje
zie ik een vrouwtje
met wuivende haren
gevoelige snaren
lief houtje
lief vrouwtje
van over de baren
kom je gevaren
recht in mijn hart
heel apart…
leukleukleuk!
hier zie ik wrakhout in
maar dat is een subjectieve gespiegelde waarneming
anders klopt mijn jutters hart opgewonden
nu is het wrakhout
Net als de Rohrschachtest Yvette…..
Houtje komt uit m’n museumpje en het gedicht vond ik speels&grappig 🙂
ik droom met het houtje mee…
liefs
Annette
Hier M van FB.. .
Blij dat je er Blij mee bent
#blijvan
🙂 🙂 🙂
♥♥♥
.*♥*…║║║║╔╗╔╗*♥*
…*♥*.╠╣║║║╗╚╗…..**
*♥*….║║╚╝╚╝╚╝……..
♫ ♪ ♪ ♫ ♩ ♬ ♭ ♮ ♯ (♥‿♥) ♫ ♪ ♪ ♫ ♩ ♬ ♭ ♮ ♯
Ha Annet wat een mooi gedicht
ik droom er in mee en dacht heel even
dat ik het houtje was…
geen strand wat jammer.
Liefs een groetje
Christiene.
Ja grappig hè Christiene….
Altijd maar blijven dobberen, dat wel….
Lieve groetjes, Annette
Haidihaaaai….
ik zie ineens twee lieve schaapjes hier in de rechterkolom.
Wat een zoetekes…
Zoetekus.
Dagdag…
X, Marlou
Haaiiii Marlou, het zijn geitjes en het een zeer geliefde
afbeelding van me….de hoge graad van vertedering,
de beschermende moeder…….geen woorden voor eigenlijk….
Liefs!
Ja… nu je het zegt: ik zie inderdaad geitjeas.
Mèèèè mèè`mèè`
Lieve schatjes.
Dagdag!
XX, Marlou