de zee rolt uit
over het land
daarna glijdt
ze weer terug
dan vlijt ze zich weer
over het zand
ze klotst en schuimt
en hijgt ervan
over het land
daarna glijdt
ze weer terug
dan vlijt ze zich weer
over het zand
ze klotst en schuimt
en hijgt ervan
de huid van het land
rimpelt
de maan trekt aan de
touwtjes van dit aaiend
spel
nooit krijg je genoeg
van dit deinend komen
en gaan
in de verte liggen haar
blonde borsten
gedicht&foto: Annette Lemaire ©
eerder geplaatst in 2008
voelsprieten 
wat een speels gedicht annette
dank je wel Assyke…
Mooi..!!
En zo gaat het steeds weer opnieuw.
Op naar een fijn weekend meis.
dank Marjolijn/hartje
ook voor jou x
Goedemorgen Annette…
jaja… die blonde borsten…
Die mag ik regelmatig beklimmen.
En eenmaal op de top mag ik de zee beminnen.
Hier wil ik altijd blijven wonen.
De kust is mijn verloofde…
En jij bent mijn lieve webbie met de mooiste woorden….
En daarom ga ik je nu een zalig en ontspannen weekeinde sturen!
Dagdag!
XX, Marlou
Haha zo grappig Marlou:)
Dag grappige wijze webbie:*)
‘k Sla nog even met m’n staart in het zeewater!
merci Pietertet en Hennie ~ ~
Je bent mijn Dichteresje…. Een mooie afbeelding trouwens.
Dichter Sje:)
Merci…..
zéér mooi!
sorry ik ben Anne L.
Dank Anne….
Beeldend gedicht, maar ik ben toch meer een landrot :-).
voormalig landrotterdammer, huhuh……
Ja, en Rotterdam heeft nu eenmaal alleen een rivier. Net als Antwerpen :-).
Hier ook: de Hunze, teruggebracht in oerstaat nog wel 🙂
Goedemorgen Lovey!..
nog even en de zon schijnt op het strand.
En dan…
Dan piep ik er uit en laat de hele bliksemse boel de boel.
De afwas komt eind van de middag wel.
Dan ga ik lekker langs de vloedlijn.
Mijn longen moeten ververst. Hoewel ik niet rook, maar toch…
Dagdag!
Laifs, Marlou
.
ja heerlijk langs de zee, rooie wangen en dan koffie of thee uit de thermoskan met meegenomen appeltaart en maar lachen…..
laifs 🙂