de zon gloeit op
de bomen
fazanten vliegen
recht omhoog
twee boomgodjes gingen
verloren
ze verdwenen in de kou
boven wolkt het in oranje
roze en rood
de kleuren spelen om en
om
en ook de vormen
van grijze schubjes tot
pasteltinten wisselen zich
af van klein tot groot
een zwarte hemel maakt
dreigend baan
de nacht komt eraan en
schuift over het tere
aquarel: een donker kleed
het doek valt voor de dag
het is niet ongezien
voorbijgegaan
gedicht/foto: Annet ©
voelsprieten 
“het doek valt voor de dag
het is niet ongezien
voorbijgegaan”
Mooi, Annet.
Dank Marjelle ~ ~
Reblogged this on Iris Pinson.
Pinson: rebloggen en dan niets zeggen vind ik maar niks:(
Het geheel voelt aan
als een pyama
van glanzende zijde
waarop je gedicht de weg trekt
naar een diepe slaap
terwijl door de natuur
de Schreeuw van Munch
zich gapend uitrekt
EchtGenoten
Marius
Dit is ook weer
een gedicht
Om je zo te kunnen
verplaatsen komt
voort uit inzicht
Een verrijking voor
dag en nacht
Dank Mariuskus ~ ~
Met jouw waarnemingsvermogen gaat nooit een dag ongezien voorbij :-).
Dank je wel Johan ~)
Jan de Stripman heeft gelijk: de sociale netwerken zijn populairder…..
zo lijkt het….
http://stripmanprikbord.blogspot.nl/2013/02/maken-facebook-en-twitter-het-bloggen.html
Goh, wat mooi, Annet.
Gracias Ron…..
je schept een Beeldschoon Beeld.. .
De liefde kleurde m’n gedachten, het is goud waard…
Dank voor je woorden…..:* lieve Marijke….
Dank voor je ‘laaik’ Joke *
Prachtgedicht, Annet.
Het dichten zit je in de genen.
De woorden… mmmmooooi!
Liefs, Marlou
(Dat rebloggen snap ik overigens niet!)
‘k Ga even op zoek naar m’n genen Marlou, kijken hoe ze eruit zien…;)
Dacht, ik zet er gauw een gedicht overheen….
Deze is van 2010….de hoopvolle years…(ik heb iets uitgeschakeld nu, misschien is dat rebloggen nu weg, voel me net een supermarkt)
https://annettelemaire.wordpress.com/2010/04/04/nachtkleed/
Tarotje getrokken die precies past bij hoe ik me voel:
Zwaarden 9
Er zijn van die nachten dat golven van verslagenheid door je hoofd slaan en tegen je hart beuken en dat niets troost lijkt te bieden voor het duistere, ondergrondse verdriet om het schijnbaar onverklaarbare, het onuitgesprokene, het onopgeloste, het oneerlijke, het verdriet dat je besluipt zodra je je ogen sluit… Op Zwaarden 9 zit een vrouw overeind op bed, de handen voor haar ogen geslagen. De zwaarden (haar gedachten) hangen in de gitzwarte lucht en bezorgen haar slapeloze nachten. De kaart schildert een indringend beeld van diep verdriet, geestelijke pijn, angst, zorgen, wanhoop, vertwijfeling of duisternis. De New Visionkaart legt met de symbolische demon vooral nadruk op de gekweldheid – als in een nachtmerrie.
De aanleiding voor dit lijden is afgebeeld op het paneel aan de zijkant van het bed. Hierop is (vaag) te zien dat een figuur met een opgeheven stok of zwaard afstormt op een half liggende of half overeind komende figuur. Een schijnbaar wanhopige situatie. Dit tafereel kan iedere vorm van liefdeloosheid symboliseren (het begaan of ondergaan ervan), elke vorm van moeilijkheden, conflict, onenigheid, onrecht, bedreiging, discriminatie enz. Eventueel het einde van een relatie. Als het niet in de sfeer van persoonlijke relaties ligt, zou het ook kunnen gaan om de dreiging van ontslag of ziekte of iets anders dat je ‘boven het hoofd hangt’. Vanuit de half liggende figuur kan de kaart wijzen op het gevoel door iets overvallen te worden, een (figuurlijke) klap te verwerken krijgen of verslagenheid. Maar eventueel kan de kaart ook aangeven dat je zélf wreed of onnadenkend bent geweest en daar nu spijt of schaamte over voelt.
Op kaarten uit andere decks is het tafereel eveneens nogal vaag.
Situaties als deze zijn nooit helder met een duidelijke dader of een duidelijk slachtoffer. Er zitten altijd meerdere kanten aan. Het tafereel is niet de oorzaak van de pijn van de vrouw, de oorzaak zijn de zwaarden boven haar hoofd, haar gedachten en oordelen.
Niets kan je pijn doen behalve je eigen gedachten en oordelen.
Elke moeilijkheid is in feite slechts de verschijningsvorm van een innerlijk conflict. Verschijningsvormen kunnen misleiden. Het verdriet van Zwaarden 9 is de prijs die je betaalt voor de overtuiging dat er sommige verschijningsvormen zijn waarvoor geen hoop op verandering bestaat. Maar alle verschijningsvormen kunnen veranderen omdat het verschijningsvormen zijn…
Terwijl Zwaarden 3 lijden en tevens aanvaarding uitbeeldt, is op Zwaarden 9 de aanvaarding of berusting nog ver te zoeken – al ligt zij wel binnen handbereik in de symbolen op de deken, maar dat ziet de vrouw nog niet. De handen voor de ogen belemmeren haar de positieve tekens te zien en symboliseren daarom ook een gevoel van uitzichtloosheid dat nog eens bijdraagt aan het lijden. In dit soort nachten, waarin je het niet meer lijkt aan te kunnen en dreigt in te storten, zouden je geteisterde hart en murw geslagen hoofd misschien toch nog troost en vertrouwen kunnen putten uit dit Universele gegeven:
We krijgen nooit méér te dragen dan we aankunnen.
Of uit dit eenvoudige en rustgevende gebed van Juliana van Norwich (Engelse mystica, 13e eeuw):
Alles komt goed.
En alles komt goed.
En allerlei alles komt goed.
Realiseer je dat iedere situatie tijdelijk is. Dingen zullen veranderen. Vaak creëer je situaties waarvoor geen oplossing lijkt te bestaan opdat je wordt uitgedaagd naar een hoger niveau te gaan en antwoorden te vinden door innerlijke bronnen aan te boren waarvan je misschien niet eens wist dat je ze had. Maar dát je ze hebt, is te zien aan het witte hemd.
De zwaarden steken niet in de rug van de vrouw en daarom geeft de kaart vrij vaak aan dat je niet zélf door iets naars getroffen bent, maar iemand van wie je houdt. Of een dier waarvan je houdt, of een diersoort (als er weer eens een epidemie is), of zelfs de hele mensheid (als er weer eens een ramp of hongersnood of oorlog is). Meestal gaat het echter om intens medelijden met je naasten, de dierbaren om je heen.
Natuurlijk wil je graag dat de zon schijnt in het leven van je dierbaren, dat hun problemen worden opgelost en dat zij zich beter voelen. Maar besef altijd dat de problemen die zij hebben hun eigen creaties zijn, de afspiegeling van hun eigen innerlijke conflicten, die zich in de buitenwereld manifesteren als relatieproblemen, geldproblemen, gezondheidsproblemen, psychische klachten enz. Ergens willen mensen deze problemen ervaren, om zo tot innerlijke klaarheid te komen. Het kan wel lijken alsof zij slachtoffer zijn, zeker als ze lange tijd in kringetjes ronddraaien, maar vaak betekent dit dat zij nog iets méér van dat probleem willen ervaren en dat de tijd niet rijp is voor hulp van buitenaf.
Door medelijden laat je je meetrekken in de pijn of de problemen van de ander en daardoor verlies je je innerlijke rust. Met dit soort van medelijden en meevoelen is echter niemand gebaat, de ander niet, maar jijzelf ook niet. Medelijden voelen betekent je met een ander verbinden. Op zich is het voelen van verbondenheid heel mooi en waardevol, maar als je jouw welzijn laat afhangen van het welzijn van een ander, verspil je je eigen kracht en je eigen geluk. Let er eens op of je met jouw investering van energie in dat probleem de oplossing ervan dient of dat je het probleem bevestigt en daarmee in stand houdt. Werkelijk helpen betekent dat je je kracht in dienst stelt van de oplossing van het probleem, niet van het probleem zelf. Hoe meer vertrouwen je uitstraalt, hoe meer je voor anderen kunt betekenen.
Je kunt ermee ophouden je zorgen te maken over dierbaren door te vertrouwen op de absolute wijsheid die iedere ziel bezit. Bezorgdheid is eigenlijk wantrouwen, gestoken in een sociaal aanvaardbare vorm. Als je zegt: “Ik ben bezorgd over mijn kinderen”, zal iedereen zeggen: “Ja, natuurlijk” en vinden dat je een goede vader of moeder bent. Maar als je zou zeggen: “Ik heb eigenlijk geen vertrouwen in het Universum of in de Goddelijke Voorzienigheid”, hoe denk je dat men dan zou reageren?
Zwaarden 9 kan ook wijzen op een soort hooggevoeligheid, waarbij je zo sterk openstaat voor de energie van anderen dat het ten koste gaat van je eigen energie. Misschien ben je vol angsten en zorgen en echte geestelijke pijn omdat je het leed van anderen voelt of ziet en dat verschrikkelijk vindt, zelfs als je die anderen niet kent. Je grote invoelingsvermogen wordt in dat geval onvoldoende afgeremd door het inzicht dat de negatieve energieën van een ander bij die ander zélf horen en niet bij jou. Je hebt onvoldoende voeling met het weten dat die negativiteit een rol vervult in het leven van die ander, en dat jij hem weliswaar door jouw begrip en herkenningsvermogen een spiegel kunt voorhouden, maar dat het geenszins de bedoeling is dat jij met hem gaat mee-lijden.
In haar diepste betekenis staat de vrouw op de kaart voor iemand die al het lijden van de wereld op haar schouders neemt. Je hebt een gevoeligheid in je hart waardoor je het moeilijk vindt om op wereldschaal te zien hoeveel lijden er is of hoezeer de natuur wordt beschadigd. Je bent er echter niet verantwoordelijk voor om de wereld te redden of oplossingen te vinden voor alle problemen van de wereld – maar wel om aandacht te besteden aan je persoonlijke leven. Dat is het beste en het enige wat je kunt doen. Als iedereen dat doet, redt de wereld zichzelf. De kinderen die je bijvoorbeeld op tv ziet verhongeren zijn elk op zich zielen die keuzes hebben gemaakt, die een lange geschiedenis achter zich hebben, waarvan het fragment dat je op tv ziet slechts één puzzelstukje is. Het gaat er mij niet om dit lijden goed te praten, het gaat er om dat er achter dat lijden een hele dimensie, een diepte zit die je tekort doet met jouw medelijden. Dit wil niet zeggen dat wij geen hulp zouden mogen bieden waar dat mogelijk is, het betekent slechts dat wij het lijden waar een andere ziel voor gekozen heeft, niet op onszelf moeten nemen en niet moeten veroordelen (met medelijden zeg je in feite: “Wat is dat erg!” en dat is een afwijzend oordeel – het tegenovergestelde van compassie).
De deken op het bed is afwisselend versierd met rode rozen (passie en compassie) en astrologische symbolen (het Universele grotere verband). De deken zelf is een symbool van bescherming, warmte en koestering en herinnert zowel aan de compassie van het Universum (niemand krijgt meer te dragen dan hij aankan) als aan de passie waarmee je voor dit leven hebt gekozen, de oorspronkelijke hartstocht en originaliteit die de bron is van je bestaan – en die je op dit zwaarmoedige moment even bent vergeten. De rode rozen op gele achtergrond herinneren ook aan de Magiër en aan Pentakels Koningin (vergeet niet het verband te leggen als deze kaarten samen met Zwaarden 9 in een legging verschijnen).
Wanneer je bedroefd of verontrust bent, weet dan: dit hoeft niet zo te zijn. Er is een andere manier om naar de situatie te kijken. Je zou in plaats ervan vrede kunnen zien. Haal de handen voor je ogen weg en word je bewust van de universele aanwezigheid van liefde die deze situatie omhult en doordrenkt. Als je alles accepteert zoals het is, zul je de onderliggende orde gaan zien. Laat je oordelen los en vertrouw!
Liefhebben is toestaan.
Toestaan is liefhebben.
N.B. Zwaarden 9 staat dus voor pijn of verdriet om iets wat je zelf hebt meegemaakt óf voor medelijden met anderen. Maar niet voor zelf-medelijden. Dát hoort bij Zwaarden 10.
Liefs,
Ricca
« Laatst bewerkt op: april 20, 2008, 12:27:30 pm door Ricca »
Moderator
Master lid
*****
Berichten: 2941
:: SAMEN ::
Zwaarden 9
« Gepost op: april 20, 2008, 12:18:34 pm »
Er zijn van die nachten dat golven van verslagenheid door je hoofd slaan en tegen je hart beuken en dat niets troost lijkt te bieden voor het duistere, ondergrondse verdriet om het schijnbaar onverklaarbare, het onuitgesprokene, het onopgeloste, het oneerlijke, het verdriet dat je besluipt zodra je je ogen sluit… Op Zwaarden 9 zit een vrouw overeind op bed, de handen voor haar ogen geslagen. De zwaarden (haar gedachten) hangen in de gitzwarte lucht en bezorgen haar slapeloze nachten. De kaart schildert een indringend beeld van diep verdriet, geestelijke pijn, angst, zorgen, wanhoop, vertwijfeling of duisternis. De New Visionkaart legt met de symbolische demon vooral nadruk op de gekweldheid – als in een nachtmerrie.
De aanleiding voor dit lijden is afgebeeld op het paneel aan de zijkant van het bed. Hierop is (vaag) te zien dat een figuur met een opgeheven stok of zwaard afstormt op een half liggende of half overeind komende figuur. Een schijnbaar wanhopige situatie. Dit tafereel kan iedere vorm van liefdeloosheid symboliseren (het begaan of ondergaan ervan), elke vorm van moeilijkheden, conflict, onenigheid, onrecht, bedreiging, discriminatie enz. Eventueel het einde van een relatie. Als het niet in de sfeer van persoonlijke relaties ligt, zou het ook kunnen gaan om de dreiging van ontslag of ziekte of iets anders dat je ‘boven het hoofd hangt’. Vanuit de half liggende figuur kan de kaart wijzen op het gevoel door iets overvallen te worden, een (figuurlijke) klap te verwerken krijgen of verslagenheid. Maar eventueel kan de kaart ook aangeven dat je zélf wreed of onnadenkend bent geweest en daar nu spijt of schaamte over voelt.
Op kaarten uit andere decks is het tafereel eveneens nogal vaag.
Situaties als deze zijn nooit helder met een duidelijke dader of een duidelijk slachtoffer. Er zitten altijd meerdere kanten aan. Het tafereel is niet de oorzaak van de pijn van de vrouw, de oorzaak zijn de zwaarden boven haar hoofd, haar gedachten en oordelen.
Niets kan je pijn doen behalve je eigen gedachten en oordelen.
Elke moeilijkheid is in feite slechts de verschijningsvorm van een innerlijk conflict. Verschijningsvormen kunnen misleiden. Het verdriet van Zwaarden 9 is de prijs die je betaalt voor de overtuiging dat er sommige verschijningsvormen zijn waarvoor geen hoop op verandering bestaat. Maar alle verschijningsvormen kunnen veranderen omdat het verschijningsvormen zijn…
Terwijl Zwaarden 3 lijden en tevens aanvaarding uitbeeldt, is op Zwaarden 9 de aanvaarding of berusting nog ver te zoeken – al ligt zij wel binnen handbereik in de symbolen op de deken, maar dat ziet de vrouw nog niet. De handen voor de ogen belemmeren haar de positieve tekens te zien en symboliseren daarom ook een gevoel van uitzichtloosheid dat nog eens bijdraagt aan het lijden. In dit soort nachten, waarin je het niet meer lijkt aan te kunnen en dreigt in te storten, zouden je geteisterde hart en murw geslagen hoofd misschien toch nog troost en vertrouwen kunnen putten uit dit Universele gegeven:
We krijgen nooit méér te dragen dan we aankunnen.
Of uit dit eenvoudige en rustgevende gebed van Juliana van Norwich (Engelse mystica, 13e eeuw):
Alles komt goed.
En alles komt goed.
En allerlei alles komt goed.
Realiseer je dat iedere situatie tijdelijk is. Dingen zullen veranderen. Vaak creëer je situaties waarvoor geen oplossing lijkt te bestaan opdat je wordt uitgedaagd naar een hoger niveau te gaan en antwoorden te vinden door innerlijke bronnen aan te boren waarvan je misschien niet eens wist dat je ze had. Maar dát je ze hebt, is te zien aan het witte hemd.
De zwaarden steken niet in de rug van de vrouw en daarom geeft de kaart vrij vaak aan dat je niet zélf door iets naars getroffen bent, maar iemand van wie je houdt. Of een dier waarvan je houdt, of een diersoort (als er weer eens een epidemie is), of zelfs de hele mensheid (als er weer eens een ramp of hongersnood of oorlog is). Meestal gaat het echter om intens medelijden met je naasten, de dierbaren om je heen.
Natuurlijk wil je graag dat de zon schijnt in het leven van je dierbaren, dat hun problemen worden opgelost en dat zij zich beter voelen. Maar besef altijd dat de problemen die zij hebben hun eigen creaties zijn, de afspiegeling van hun eigen innerlijke conflicten, die zich in de buitenwereld manifesteren als relatieproblemen, geldproblemen, gezondheidsproblemen, psychische klachten enz. Ergens willen mensen deze problemen ervaren, om zo tot innerlijke klaarheid te komen. Het kan wel lijken alsof zij slachtoffer zijn, zeker als ze lange tijd in kringetjes ronddraaien, maar vaak betekent dit dat zij nog iets méér van dat probleem willen ervaren en dat de tijd niet rijp is voor hulp van buitenaf.
Door medelijden laat je je meetrekken in de pijn of de problemen van de ander en daardoor verlies je je innerlijke rust. Met dit soort van medelijden en meevoelen is echter niemand gebaat, de ander niet, maar jijzelf ook niet. Medelijden voelen betekent je met een ander verbinden. Op zich is het voelen van verbondenheid heel mooi en waardevol, maar als je jouw welzijn laat afhangen van het welzijn van een ander, verspil je je eigen kracht en je eigen geluk. Let er eens op of je met jouw investering van energie in dat probleem de oplossing ervan dient of dat je het probleem bevestigt en daarmee in stand houdt. Werkelijk helpen betekent dat je je kracht in dienst stelt van de oplossing van het probleem, niet van het probleem zelf. Hoe meer vertrouwen je uitstraalt, hoe meer je voor anderen kunt betekenen.
Je kunt ermee ophouden je zorgen te maken over dierbaren door te vertrouwen op de absolute wijsheid die iedere ziel bezit. Bezorgdheid is eigenlijk wantrouwen, gestoken in een sociaal aanvaardbare vorm. Als je zegt: “Ik ben bezorgd over mijn kinderen”, zal iedereen zeggen: “Ja, natuurlijk” en vinden dat je een goede vader of moeder bent. Maar als je zou zeggen: “Ik heb eigenlijk geen vertrouwen in het Universum of in de Goddelijke Voorzienigheid”, hoe denk je dat men dan zou reageren?
Zwaarden 9 kan ook wijzen op een soort hooggevoeligheid, waarbij je zo sterk openstaat voor de energie van anderen dat het ten koste gaat van je eigen energie. Misschien ben je vol angsten en zorgen en echte geestelijke pijn omdat je het leed van anderen voelt of ziet en dat verschrikkelijk vindt, zelfs als je die anderen niet kent. Je grote invoelingsvermogen wordt in dat geval onvoldoende afgeremd door het inzicht dat de negatieve energieën van een ander bij die ander zélf horen en niet bij jou. Je hebt onvoldoende voeling met het weten dat die negativiteit een rol vervult in het leven van die ander, en dat jij hem weliswaar door jouw begrip en herkenningsvermogen een spiegel kunt voorhouden, maar dat het geenszins de bedoeling is dat jij met hem gaat mee-lijden.
In haar diepste betekenis staat de vrouw op de kaart voor iemand die al het lijden van de wereld op haar schouders neemt. Je hebt een gevoeligheid in je hart waardoor je het moeilijk vindt om op wereldschaal te zien hoeveel lijden er is of hoezeer de natuur wordt beschadigd. Je bent er echter niet verantwoordelijk voor om de wereld te redden of oplossingen te vinden voor alle problemen van de wereld – maar wel om aandacht te besteden aan je persoonlijke leven. Dat is het beste en het enige wat je kunt doen. Als iedereen dat doet, redt de wereld zichzelf. De kinderen die je bijvoorbeeld op tv ziet verhongeren zijn elk op zich zielen die keuzes hebben gemaakt, die een lange geschiedenis achter zich hebben, waarvan het fragment dat je op tv ziet slechts één puzzelstukje is. Het gaat er mij niet om dit lijden goed te praten, het gaat er om dat er achter dat lijden een hele dimensie, een diepte zit die je tekort doet met jouw medelijden. Dit wil niet zeggen dat wij geen hulp zouden mogen bieden waar dat mogelijk is, het betekent slechts dat wij het lijden waar een andere ziel voor gekozen heeft, niet op onszelf moeten nemen en niet moeten veroordelen (met medelijden zeg je in feite: “Wat is dat erg!” en dat is een afwijzend oordeel – het tegenovergestelde van compassie).
De deken op het bed is afwisselend versierd met rode rozen (passie en compassie) en astrologische symbolen (het Universele grotere verband). De deken zelf is een symbool van bescherming, warmte en koestering en herinnert zowel aan de compassie van het Universum (niemand krijgt meer te dragen dan hij aankan) als aan de passie waarmee je voor dit leven hebt gekozen, de oorspronkelijke hartstocht en originaliteit die de bron is van je bestaan – en die je op dit zwaarmoedige moment even bent vergeten. De rode rozen op gele achtergrond herinneren ook aan de Magiër en aan Pentakels Koningin (vergeet niet het verband te leggen als deze kaarten samen met Zwaarden 9 in een legging verschijnen).
Wanneer je bedroefd of verontrust bent, weet dan: dit hoeft niet zo te zijn. Er is een andere manier om naar de situatie te kijken. Je zou in plaats ervan vrede kunnen zien. Haal de handen voor je ogen weg en word je bewust van de universele aanwezigheid van liefde die deze situatie omhult en doordrenkt. Als je alles accepteert zoals het is, zul je de onderliggende orde gaan zien. Laat je oordelen los en vertrouw!
Liefhebben is toestaan.
Toestaan is liefhebben.
N.B. Zwaarden 9 staat dus voor pijn of verdriet om iets wat je zelf hebt meegemaakt óf voor medelijden met anderen. Maar niet voor zelf-medelijden. Dát hoort bij Zwaarden 10.
Liefs,
Ricca
« Laatst bewerkt op: april 20, 2008, 12:27:30 pm door Ricca »
Annet, ik vind je gedicht zo mooi!!
en het beeld er bij of het er voor gemaakt is
prachtig zo die donkere lucht.
Liefs
Christiene
Dank je wel Christiene!
Intussen heb ik heel wat wolkenfoto’s vergaard:)
Liefs, Annet
Hola hola Annet…wat fantastisch…een geweldig mooi gedicht.
Dank je wel voor het delen.
Veel lieve zongroetjes
Gracias Rita….
Groetjes uit de sneeuw…..