’s nachts komt
het onopgeloste
tot leven en zakt
het
naar m’n armen
het vormt gebalde vuisten
strak gespannen
benen
m’n lichaam maakt zich gereed
voor een sprong
hij staat daar
breed en donker
ik stomp hem en
stamp hem op z’n tenen
het mag niet (niets mag) en hij roept z’n vader:
een baviaan
hij pakt me beet en sleept me
onder een laken
een spanlaken
en stopt wat in m’n mond
zijn levensspaan
naast me bungelt z’n ene testikel
‘vrouw stikt in banaan’
zegt het krantenartikel
anneeth lemaire ©
voor een zielig erasmusje
I love her
lieverdanlieve Annette, zo vaak ontroer je me , vaak een lach , nu moet ik huilen.. . ~I love her too~
Goh Marijke dat je dit vond…
heb het niet op FB gezet ofzo….
ja langzaam komen beelden tot mij….
en krijg ik meer zicht voor wat verborgen
bleef
x
Jeetje Annet, wat een heftig gedicht. Beklemmend helder.
Je zegt het vaker Joke: heftig
Vraag ik me af, ik, de situatie of hij….
Alledrie denk/voel ik…
spannend nachtleven …
😉
dit gaat over fybromyalgie…
en de ontdekking van een zielig musje in wie de levenslust gedoodt is….
Ik kon het gedicht niet plaatsen en heb daarom niet eerder gereageerd.
Geeft niet Johan, de reacties zitten nog steeds in de moderatie….
Bedoel je dat je een gedicht had….of dat dit niet binnenkwam?
Dat laatste kan ik me voorstellen:)
Dag lieve schat,
ik wens je voor het hele nieuwe jaar 365 ker een gezond en stralend spiegelbeeld toe!
Dagdag!
Liefs van Marlou
.
spiegeltje, spiegeltje aan de wand…
spiegeleitjes van mij Marlou ::::X:::::
en een wensputje 🙂
Ha Annet,
De mond gesnoerd dat klinkt heftig
net als het gedicht zelf.
En een afbeelding….die raakt.
Ik wens jou veel liefs
en een warme groet.
Christiene.
ja monddood zelfs Christiene…
die afbeelding raakt :*)
‘want rustig leven
en tevreden
is voor de liefde
een gevaar ‘
Herman van Veen….
Nieuwjaarsgroetjes…..
dag schatteke,
wat een heftig gedicht eigenlijk.
Ik was er gisteren niet aan toe gekomen het te lezen en kwam alleen maar even een gelukkig Nieuwjaar wensen.
maar vandaag…
Vandaag lees ik deze woorden van nachtelijke gevechten tegen benauwdheid en narigheid.
Ik krijg het er nu ook gewoon benauwd van…
Heel beeldend, mâske!
Love you…
Marlou
.
Het houdt me gevangen Marlou…
als ik het maar van me af kan schrijven….
niet afgeronde kwesties worden octupussen….
octupus Paul….
love you too…
Inderdaad Annette; jij, de situatie, hij, en daarbij de beklemmende sfeer. Goed dat je dingen op deze manier van je af kunt schrijven.