Hoewel nog moe van de nacht begint de dag met gedachten, vaag omzoomd door wazige dromerigheid.
De kleur is roomwit met zwarte rafels.
Niets verlost me van hem.
Megaman, megaman, megaman, overal is die naam.
Twee vogels vliegen voor het raam met een spandoek met zijn naam erop.
Ondanks deze hevige en heftige radelfaceros voel ik langzaam de kracht terugstromen in m’n benen.
Hij neemt me mijn kracht niet meer af, die is ondanks of dankzij hem weer aangegroeid.
Hij zou hier komen!
En ik wilde liever naar een museum.
Maar zijn haan zal koning kraaien.
Mart Smeets!
IK MOET NAAR HAAR MAILEN, NAAR DIE VROUW VAN DE KRANT DIE SCHRIJFT OVER DE LIEFDE.
Denk dat zij deze puinhoop ook niet kan overzien.
Deze rokende puinhoop.
Hoewel ze verdraaid goed verwarring uit elkaar kan pluizen.Het lijkt wel of bij haar alles normaal wordt.
Zij weet de gekte die liefde heet weer tot normale proporties terug te brengen.
Razend knap.
Ik moet oppassen met te schrijven over journalistes, voor je het weet vult een krant in nood de voorpagina met katten en gokkers.
Alsof ik ook maar van enige betekenis ben!
voelsprieten 
Als ik onzeker ben of wat dan ook trek ik een Tarotkaartje: mmm, niet slecht deze……maar toch ook: Desperate gardenwife…..
Kleine Arcana: Staven Koningin
Staven koningin
Element: Vuur.
Astrologische associatie: Maan in Leeuw.
Kernwoorden: goede oogst, succes, onafhankelijkheid, vitaliteit, kansen.
Staven Koningin belichaamt de vrouwelijke kracht van het vuurelement. Ze staat voor zelfvertrouwen, energie en onafhankelijkheid. Staven Koningin is openhartig, wilskrachtig en ondernemingslustig, maar soms is zij de Koningin van het Drama.
Mooi geschreven
En voor mij dan een pot thee… 🙂
Frans ~ ~
Marjelle ~ ~
“radelfaceros” daar blijf ik haken. Waar ging het ook al weer over en wat betekent het?
Het valt te raden. Men mag raden natuurlijk, wat je wilt.
Maar die journalistes, inderdaad. Het zou niet missstaan een krant voor katten en gokkers.
Een nieuwe tijd vraagt om nieuwe dingen. Katten in de politiek. Europoezen.
gr eva
zie het nu pas….
Je kent ze wel van mij toch Eva:fictieve woorden:*)
Een gedicht van Cees Buddingh’ over een fictief dier
De blauwbilgorgel
Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!
Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!
Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!
Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!
alsof je van enige betekenis zou zijn … je bent interessanter dan de krant zelf !!
Het was wel een ophef toen Bert, dat was ik toch echt niet waard, met mijn antilammetjeseetstuk:)….op m’n andere weblog notabene, waar je niet kon reageren, maar de halve redactie las mee, wist ik veel, het was begonnen met W.K. die over zuiglammeren schreef om te eten…….het was om mijn verdriet te verwerken……zuiglammeren drinken nog bij de moeder: zijn zo vertederend…….hun mekkeren klinkt net als een huilend babietje…..:((
Ha Annet, als ik zo alle stukjes lees tot en met het laatste regels wat jij hier schrijft heeft het je behoorlijk aan gegrepen.
Groetejs Christiene.
Heel erg Christiene, goed gezien….én aangevoeld….
Lieve groet!
Groetjes Christiene