thrammy | 31 augustus 2010 om 21:02

Prachtige indringende foto! Woorden blijven altijd ergens steken, ze zullen vaker verkeerd vallen, ze zullen ook nooit genoeg zijn, maar toch. Wij mensen hebben niks anders, we zullen het er mee moeten doen.
Heel veel kracht wens ik je en houd de tranen niet tegen!
Hartelijk groet
Beantwoorden
Annet | 31 augustus 2010 om 21:28

Thrammy: de vertwijfeling was om het wel of niet
te plaatsen, handelen was geen optie, ben blij
met jullie woorden, ook met die van jou……
Beantwoorden
oliphant | 31 augustus 2010 om 21:41

Lieve Annet,
Ik hoop, dat als ik er niet meer ben, een van mijn kinders iets moois en liefs voor me maakt, misschien wel op een blog op internet. Alle vier zou nog mooier zijn.
Heb noch van mijn vader, noch van mijn moeder afscheid kunnen nemen, althans bij leven.
Dat het gemis een nieuwe dimensie moge schenken aan jouw leven…
Liefs, O.
Beantwoorden
Annet | 31 augustus 2010 om 21:48

Oliphant: wat het allemaal op kan roepen….
is echte troost die laatste zin, voor mij dan….
dat het gemis een nieuwe dimensie moge schenken aan jouw leven…
Merci Chiel en liefs……
Beantwoorden
paco painter | 2 september 2010 om 12:17

Prachtige uitstraling!! En die vlinder.Bijzonder.
Dat moet je kracht geven.
Liefs
Beantwoorden
Annet | 2 september 2010 om 13:29

kracht die ik al had opgebouwd
zo blijkt…..
dank Paco met liefs terug
Beantwoorden
Marlou | 3 september 2010 om 10:22

Dag lieverd,
mooi, deze foto van je moeder met die indringende en toch een beetje verlegen, ingetogen blik.
Wat heb je een mooi monumentje voor haar gemaakt, zo eenvoudig en toch veelzeggend.
Er brandt nu een kaarsje voor haar.
Het stuurt eeuwige rust naar haar ziel.
En jij… jij bent een lieve dochter.
zichrona livracha
XXX, Marlou
.
Beantwoorden
Annet | 3 september 2010 om 11:57

Marlou, wat mooi dat je zo met nieuwe ogen
naar haar kijkt, zij uit wie ik geboren ben….
dankdank voor de lieve woorden……
magenta absenta milada
knuffel met toegeslagen ogen
en veel liefs, Annet
Beantwoorden
Kiezels | 7 september 2010 om 14:21

Lieve Annet
Hoe oud we ook zijn en hoe ver we soms ook verwijderd zijn, bewust of onbewust, blijven we altijd kind van onze moeder.
Ze reddert over ons door en blijft aanwezig voelbaar, al zijn de rollen soms omgedraaid of is ze er niet meer. Dat blijft.
Je zette iets moois voor haar neer. Ik voel de verbondenheid in je schrijven en in de prachtfoto.
Alle liefs,
~x~
Dianne
Beantwoorden
Annet | 7 september 2010 om 17:13

Lieve Dianne, we worden onze eigen moeder….zo voel ik het…..
af en toe voel ik dat er een leegte is…..maar ze was heel zwak
op het laatst…..nu eindelijk verlost……
dank voor je woorden
* kus *
Annet
Beantwoorden
fravapa | 8 september 2010 om 15:06

Aan de late kant, Annette, maar zeker met mijn oprechte deelneming.
van HERMAN DE CONINCK
uit: In Memoriam Matris
Waar gaan de dingen gebeuren
als ze hier zijn afgelopen?
Waarheen gaan nevelscheuren
die hier alles hebben open-
gelaten? Waar gaat sneeuw sneeuwen,
geen enkele vlok verloren leggend,
om alles zo te laten?
Waar blijven woorden, niets meer zeggend
over jouw eindelijk
gelaten gezicht?
Hoe wordt je halfopen mond
gedicht?
lfsfrp
Beantwoorden
Annet | 8 september 2010 om 16:37

Het is nooit te laat Fra, dank je en wat een wonderlijk
mooi gedicht…tsja Herman de Coninck……zucht….
bij mij valt geen zinnetje meer in….nou ja zo af en toe….
plaats ik wat op Facebook……http://www.facebook.com/profile.php?id=100001049714459&ref=profile&v=info
lfsnet
Beantwoorden
Annet | 8 september 2010 om 16:38

Het is nooit te laat Fra, dank je en wat een wonderlijk
mooi gedicht…tsja Herman de Coninck……zucht….
bij mij valt geen zinnetje meer in….nou ja zo af en toe….
plaats ik wat op Facebook……http://www.facebook.com/profile.php?id=100001049714459&ref=profile&v=info
lfsnet
Beantwoorden
Geroma | 12 september 2010 om 23:34

Lieve Annet,
Dit log is geheel aan mij voorbij gegaan….Dat gebeurt helaas dus, als je zelf – ik dus – niet zo actief meer bent als blogger.
Mijn innige deelneming alsnog aan jou, met het verlies van jouw moeder.
En dat ik dit bericht nu lees, op de dag waarop mijn eigen lieve pap vorig jaar is overleden….Toeval?
Als troost wil ik je graag dit lied meegeven: http://www.youtube.com/watch?v=4_0yYRkojNA
Alle harteliefs van mij en er is ook nog een mailtje onderweg naar jou.
Dag lieffie!
Beantwoorden
Annet | 13 september 2010 om 12:46

Geroma: het is goed en dank voor je lieve woorden……
Ik ga even luisteren……
H♥rteliefs……..
p.s. geen toeval Geroom, ik geloof niet in toeval…….
Beantwoorden
koen | 25 september 2010 om 12:39

gecondoleerd Annet, veel sterkte!
hartelijke groet,
koen
Beantwoorden
Annet | 27 september 2010 om 13:33

Dank je Koen voor je reactie…..
Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Vul je reactie hier in ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

E-mailadres (verplicht) (Adres wordt niet getoond)

Naam (verplicht)

Website

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Google+ account. ( Log uit / Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

voelsprieten

~ DAG MAM ~

Vind ik leuk:

Gerelateerd

Over Annette

»

Geef een reactie Reactie annuleren

Altijd op zoek naar de bron van alles….

Onafhankelijke Bloggers Associatie

* VERANDER NOOIT EEN WEBLOG *

Op tv

Zuiderzeeballade: Jan Lemaire en Godert van Colmjon

Door het gat van de grap waait de wind der waarheid

Hoe ze de orkaan tekende maar dan alleen zijn rechteroog (Indigo)

Allegro ma non troppo

Wilgenweg 1992-2012 – Torenveen

Ochtend in het Hunzedal

Links

ZELDEN

Twitter Updates

Woordwolk

Het is een mooie planeet

Meest recente berichten

Archief

Categorieën

Meta