~ ~ KLAAGZANG ~ ~

Dat je dacht dat het van hier kwam maar dat kwam het niet. Het kwam van daar, uit dat gat, dat gat in de grond. Waar je je mee bezig hield en het nooit verdween. Zo stevig in alles en zo gezond. Nou ja wat dik maar dat kon toch ook niet uitblijven. En het rook aan je. Klampte zich vast aan je rok. Het moest toch ook zo zijn. Gefileerd en wel. De klapzucht achterna, de voorheid, de nastonde en helemaal naakt. Naakt in zijn fladderhemd. De weeggidsen hadden gezegd dat het daarom ging. Maar ach alles was te laat. Ondanks alle verzoeken. De brederie walmde nog na. De schalmei speelde uit zichzelf. Knoedels en boedels in het reine. Het zuivere, het kristal. Het laat geen sporen na.

Ik heb het altijd al voorvoeld. Het heeft de tijd ingehaald. De trein was op tijd. De lucht zuchtte. De aarde vibreerde. Niet zo groot. Hou het klein. Dicht bij jezelf.

Mam?

Waarom is het zo gegaan zoals het ging?

Ze hebben je voordood benoemd.

Annet Lemaire xa9

kunst: Sascalia

Colin Blunstone/The Alan Parson Project