’s Morgens vliegt de dood
door de tuin
een verschrikt gekwetter
ontsnapt aan vogelsnavels
een man trekt door het
huis
eenzaam wiekt hij op
de drempel
hij krabt zich aan zijn
uilenballen
voor hij het luchtruim
verkiest
dan snel scherend over de
grond grijpt hij een
konijntje dat zich met
een gil onderwerpt aan
zijn scherpe klauwen
in de verte sterft een
ijsbeer, drie poolvosjes en
een stuk of twintig kauwen
Annet Lemaire ©
foto poolvos: internet
voelsprieten 
Ha Geroma,
Nee wist niet dat je ook zong bij begrafenissen
Mooi om de dood ingezongen te worden of richting
hiernamaals……upstairs, downstairs
Kus terug!
Eva, haha, ik kan me voorstellen dat je dubbel plaatst
het is nooit genoeg:)
Als de werkelijkheid er niet was zou de wereld er heel anders uitzien.
Theo Maassen
Altijd goed: Theo Maassen Fra!
De dood om singelt ons als zware loden dekens die we pas af kunnen werpen na een lange barre tocht…
Liefs
Isis
Ja of opeens van ‘whoep’ alweer een lakentje:)
liefs
Annet
ja…. soms is het zoals het is…niet erg niet wreed maar gewoon
de pooldieren daarover ging het
maar zoals vaker ging het een eigen
leven leiden Gala en ja doodgewoon
de dood……maar uitsterven het is
anders…..
Ik had dat niet begrepen Annet, sorry…uitsterven veroozaakt door ons vind ik tragisch en het maakt me altijd woedend om me niet machteloos te hoeven voelen.
wat ik nog vertellen wilde, ik dacht namelijk vooral ook aan jou toen ik het zag…Op Corsica zag ik een rode kater en ik dacht…wat loopt die raar…. op twee voorpoten en met een lange sleep achter zich aan…pas toen ik beter keek zag ik dat hij vanaf halverwege zijn rug verlamd was…zo’n rot gezicht…. zo onkats…. zo wreed kan leven zijn
Geeft niets Gala……
Ja het leven kan zo wreed zijn Gala, op die manier kwam
ik aan een katje eens van de buren, ze lieten haar zomaar lopen
slepen, ze was aangereden en deden er niets aan………
onbegrijpelijk hard……