na een boswankeling
tussen de moederbomen
en vaderstruiken
groeide de navelstreng
weer aan
na een stadskanteling
tussen de mammawinkels
en vaderflatkantoren
brak de navelstreng
weer af
als een bros dor takje
waaide het weg
schrijfsel en krabbeldroedel: annet lemaire ©
in recessiestijl
voelsprieten 
zag daarnet alleen de tekening en dacht:
wat doet???
nu snap!!!!
Alleen een navelsinaasappel
kan hier nog uitkomst bieden
lijkt me
daarmee komt het allemaal vast wel goed…
…en waait de recessie ook weg, als een bros dor takje… 🙂
groet Bart
Die zien we nooit meer….terug !
Met navelstrengen hadden we geen gordels nodig, bedenk ik me nu *-* !
Ja, zo kan het gaan. Leve de natuur! Leuk blog!
zolang die niet om je kop gaat zitten, heb je toch een beetje geluk 😉
lebonton: het staartje verdween te snel:)
oh Bart, I wished it wash:)
Annelies:))
Dank je lieve K.~)
Gala: born in a new world en dan
toch nog, oow:)
Boswankeling.Mooi
Hebben allen een navel
en een streng… gehad
groetseltje voor Annet
alleen jij kan het zo opschrijven
speels en toch de onderliggende laag voelen
mooie recessiestijl
mitske
Annet…doorgaan met wankelen & kantelen
en niet verstrikt raken in een plots opdagende
navelstreng.
Aantrekken & afstoten; loslaten & verbinden…
een levenlang.
Groet&Aanbeveling,
-dichterbijgrave-
De verbinding met ons oergevoel, mooi, grappige tekening.
Veel liefs.
dank Paco
Summer, en een snavel, dankeltje
Dianne, klinkt fijn, dankje, pietske)
Harry: ja zo voelde ik het, ik ga door, merci, jij ook groet;)
Zilver: ook al goed aangevoeld, liefs
Mooi beeld, Annet.
Boswankeling en Stadskanteling
hoe krijg je het verzonnen.
gr eva
Bij het lezen van dees prankig schrijfsel werd ik terstond verlost van mijn navelstaar!!
Wankelmoedig groeien we aan en sterven we af, en zo droedelen we verder…..
Mooi gerecesseerd (weet niet of dat woord bestaat:-))
Lieve navelgroet, Coby
Eva: soms door een tikfout:)
Aad: :))
Coby: prachtige reactie ook en het woord
bestaat want jij schrijft het op:) lfs:)
het speelt…..
speels tegen een ernstige achtergrond
Mijn voorkeur gaat uit naar de boswankeling.
Nooit ben ik zo standvastig als wanneer Moeder Aarde me draagt!
De klinkers in de steden klinken helemaal nergens naar!
Het duurde even voor ik las: boswankeling en stadskanteling. Mijn hersenen bleven hardnekkig boswandeling en stadswandeling registreren. En dat terwijl ik alles weet van wankelen en kantelen..
Het is weer heel geslaagd, Annet
Enne, een en dezelfde tijd duurt nooit lang, zei mijn oma altijd. En daar houd ik haar – in de hemel- aan.
Liefs, Marijke
Het bos verliest weinig van z’n pracht in de herfst, maar de stad daarintegen bijna alles. Leuke originele woordenvondsten, Annet. Dat belooft wat voor de lange (navel-)strenge winteravonden.
Vuurjuf: conclusie met dank
Cor: precies
Indigo: héé wat leuk Indi, klikklak op naaldhakjes, nee ook niets voor mij, maar wel voor even…..
Marijke: oei hou je goed vast, mag graag ergens doorheenprikken, denk ik, ga even nadenken over wat oma zei, dat heb ik nou weer, liefs van Annet
Ron: mooi gezegd Ron et merci
Opnieuw de navelstreng doorgeknipt. Wij moesten lachen om vooral de tekening waar iets in bewoog. Wij vinden het kunst.
Wel vinden wij dat je een soort castratie beleeft.. Annet a.u.b maak vooral meer van die tekeningen. Misschien ben je dan meer je zelf dan teksten…
suksesReactie is geredigeerd
R. ons zijn altijd onszelve, in woord, gebaar enzoveurt, ik heb maar heel weinig van een actrice, het kan anders overkomen natuurlijk, in die tekening ben ik eigenlijk minder mezelf, het is een antigebaar omdat ik me niet zo aha voel in deze tijden, groet van A.
Soms, veel later, keert die terug ogf groeit weer aan.
groet Luuk
oh gut, bewegend beeld
en
vrouw zonder armpies
gatverredarmpies!Reactie is geredigeerd
leuk, moest ‘m wel twee keer lezen qua boswankeling en stadskanteling. leuk dus.
grappig dat tekeningetje
ik hou zo van de schilderijtjes die in mijn hoofd verschijnen als ik je lees.
Luke: al naar gelang, groet
Zwol, zonder darmpies?
Rachel: dank je
Doranne, ah leuk:)
Wat weer een heerlijk speelse prik!!
met glimlach gelezen (en onthouden!)
Askus
Navelmild.
Plots dacht ik aan linksdraaiende yoghurt 😉
Ankus:)
Een merknaam Rag:)
heb het opgeveegd en verwacht nu een milde winter
Nog even over wat Oma zei: ze bedoelde waarschijnlijk op haar manier dat we altijd in het nu leven. Of dat tijd niet bestaat, omdat je het nu niet stil kan zetten. "Duurt nooit lang" is als een grappig bedoeld eufemisme.
Leuke oma had ik he?
LFS
leuk fra)
je lijkt op je oma Marijke
wijs en grappig;)
Annet, je verbaast me steeds weer door je speelse taalvondsten en je tekeningen. Het lijkt zo simpel, maar het is heel knap.
Je staat bij google bovenaan, zodoende kom ik weer even bij je op bezoek!
Kees wat leuk om te horen.
Dank je wel!
Ik ga eens even kijken bij Google.
Lieve groetjes
ben onder de indruk van dit gedicht Annet.
het gaat veel dieper dan het lijkt.
Riet, wat leuk dat je even langskomt, ja goed gezien van dat gedicht, ik voelde me ontheemd, toen ontstond dit……
Nog even, Annet, als je googlet op volkskrantblog zie je meteen Voelsprieten.
nu weet ik waarom ik zo graag in de stad woon !
🙂
beetje late bertreactie …
:))lachen wat met jou:))