Net als vorig jaar was er geen lente. Er was kou en somberte in overvloed. En net als je denkt hoe het verder moet is het zomer. Het weer is grillig en wij ook maar het credo is leven bij de dag, leven in het nu. Die kreten zijn er niet voor niets. Toch?
Als ik ergens een hekel aan heb, een woordje of zo, zoals toch ga ik het juist gebruiken. Je wilt toch meedoen, erbij horen. Toch? :))
Men neme de tuin. Die is vol vogels. Gisteren hoog bezoek…..van een…….bonte specht! Tada! Tada! Hij zat gekleefd tegen de aralia en maakte van daaruit uitstapjes naar de vogeltafel die nog steeds vol vogelvoer ligt. Dat mag van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Vogels, dus dan doe ik dat. Altijd leuk om naar de bezoekers te kijken. Vanmiddag zat er een geelgors met zijn gele kop naast een vink met oranje borst. Oranjefranje beu? Nee helegaar niet!
Van mij krijgen ze allemaal een lintje!
Verder gespot, een hommelhol in het grint, een hol van een wezel of ander rovertje. Ik hoop op een wezel………..Een uitgekomen eksternest en wat bezette mezenkastjes. Zag het winterkoninkje van dichtbij en hij zong een prachtig lied. Zo’n klein dapper trillend verenpakje en wat een geluid.
Verder liefs aan P. en alle mensen die ik liefheb. Met name levensgenieters dus.
En sterkte gewenst aan de Birmezen of Birmanen. Ik had gedacht dat ze juist geholpen zouden worden. Of heeft ook deze ellende zin? Pas later ontdek je, oh was het daarom……….maar echt begrijpen doe je het nooit…..
voelsprieten 