de dichter heeft mij
opgegeten
ik ben allang verteerd
opgenomen in zijn
organen
als neutronen langs
zijn zenuwbanen
gemarcheerd
ik was eiwit, ijzer en
bolletjes vet
die heb ik langs zijn
ad’ren afgezet
aan zijn longen heb ik
zuurstof gegeven
en tijdens een erectie
ben ik er bijna in
gebleven
als zaadcel werd ik
afgeschoten
m’n hoofd tegen een
eicel gestoten
er was nog wat van
mij over tot slot
en zo verdween ik als
restje afval in de
pot
gedicht: Annet Lemaire ©
kunst: Cecilia Salyers
Advertenties
Hoe ik nu onder Ely lig
op de voorpagina….
Dit is een heel tragisch gedicht. Einde van een konijnenleven. Mooi schilderij.:–)
toch wel nuttig, zo’n konijn…
voer voor dichters… 🙂
even dacht ik dat het over mij ging – tot aan de eicel natuurlijk … :-)Reactie is geredigeerd
hihi.. deze maakt me lachen:))
zo dat is niet mis….( maar een dichter kan natuurlijk van alles eten en daar kunnen we vrede mee hebben, maar een konijn nee, daar zou een dichter af moeten blijven, zou je zeggen……!!!!)
Haha, " de dichter heeft me opgegeten"…
dat is dan al heel lang geleden
want jij ben vast in hem gereïncarneerd!
zo Annet..daar zit heel wat meer in die woorden van de dichter die konijn eet, dan zo op het eerste oog te belezen valt….
knap staaltje in onovertroffen Annetstijl…
prachtig…
jeggroet
ai vergeten in te loggen…
nogmaals jeggroet
Jacopone: er ligt een heel leven achter…
Maria: ja vroeger moest een dier nut hebben….maar we gaan inzien…..
Bart: een goeie:)
Met pruimen en bier: hier vond ik de tegenstelling even leuk, het gaat ook over een verdriet…..
Morgaine: het lachend konijn, iemand, was het Jozef Deleu bracht een dichtersblad uit dat hij Liegend Konijn noemde….
Cor: ben het helemaal met je eens….
Eva: je zit helemaal goed want ik ben van het jaar van de Kat of het Konijn (en ook wel Haas)genoemd
de Chinesen zochten een symbool voor een zacht dier, heb dat goed onthouden! 🙂
Of is het nou Chinezen met een zzzzzzzz…..
Ha Jeg, dank je ik heb een eigen stijl, wauw wat een compliment:) netliefs
Organische poëzie ( en kunst), klaargemaakt en gekruid met die typische Annetspecerijen…hm… ,lekker en zeer goed verteerbaar.
Lieve groet, Coby
En Annet, wiebelt zijn neus al?
prachtig annet. misschien kan het konijn volgende keer een dichter eten, want ik heb begrepen dat konijnen op dichterlijk gebied hun mannetje staan
Like your style, Annet! Verfrissend eigen.
Wat mij betreft mag het konijntje overigens gewoon lekker blijven rondhuppelen 🙂
niets is zonder betekenis
poënette van een grote schoonheid
gr. hippo
Een kringhuppel met hangende oren.
Coby:
door geschiet
met karbiet
zijn mijn zenuwen
aan het wankelen
maar nu is het nog stil
dank voor het reageren
Karin: het gaat eigenlijk
over een schatje, maar enig
gewiebel mag wel, toch?
Eline, ja Eline jij hebt echt
recht van spreken:) ik ben te
slap om vegetarier te zijn:(
Rommert dankjewel….:)
Hippo: snufje van mij
Fra: 🙂
Gelachen en gehuild.
Zilver: zie je wel, je bent m’n zus, dag lief
Potverdorie!…..:)
In de pot-ver-dorie!…….:):)
Henk: heel ver:)
zouden jullie me willen helpen met mijn blog over alzheimer? (door een reactie en aanveling)? Ik wil graag de volkskrant bloggers mobiliseren, en daarna/daarmee de politiek.
Alvast bedankt!
Dit had ik niet verwacht, annet
Fra: nee ik ook niet, wie is Aad?
rg grappig
rené
Viktor en René: 🙂
deze springt er weer uit!! Mooi en leuk Annet.
Marsjan: wip! danks:)
Een echte ‘ Annet ‘ ….poezie!
Heerlijk.
Humor.
Een ‘vet-aangezette’ aanbeveling of twee!
Lieve groetjes van hier::))
(^_^)
Het is ook altijd wat anders met die dichters, ellende volk.
Dat eet maar lieve sappige konijntjes onderwijl het verhevene pretenderen.
Kben blij dat ik geen dichter ben.
Geroma: dankoe:)
Johan: :0)
Gus: wat een malloten hè en nu word ik duizelig, suiker en emotie dat is des dichters trilwerk
inderdaad verfrissend Annet! compliment.
groet van Koen
merci Koen!