Hier bloei ik in
november
de lucht is
helderblauw
dan weer een
hagelbui op m’n
rozenkop
ik koester mij
in ’t vale herfstlicht
mijn naam is roos
ik ben een gedicht
naschrift:
Iedereen kan wel
bloeien in de zon
maar om je zo te geven
in november
kom daar maar eens
om
Versje: Annet Lemaire ©
foto: eergisteren genomen
ode aan de sterke Jerke: Rosa New Dawn
voelsprieten 
Ja, dit is er één met een leeuwenhart….mooi geschreven en gezien, Annet.
lieve groet, Coby
the last rose of summer!( gezongen door Joan Sutherland!)Reactie is geredigeerd
de rozen van november zijn ook niet zo snel uitgebloeid 🙂
Wat mooi! Wat bijzonder zo’n moedige roos, die tegen de oprukkende koude in zo zomers blijft.
Fijn dat JIJ dat soort dingen nu ook altijd ziet. Soms voel ik me de enige…
Dank voor een met levensvreugde gevulde boodschap oop deze frisse en wat grauwe dag. Zo is ‘ie toch weer gekleurd!
Liefs
Hydra
Mooi gedaan Annet…ook een mooie foto…eigen beheer. Gaat het goed nu met je computer?
New Dawn rules… maar vlak ook Marie Pavie niet uit. Vol in de knop en ze gaat het redden nog voor de eerste sneeuw!
Wat een mooie foto, ja, bloeien tegen de verdrukking in, de wamte ontberend geeft vaak de mooiste bloemen.
Hydrangea: dank voor de uitleg, nu hoef ik het niet te doen….zo voelde ik het, ik trok me op aan die roos, niet figuurlijk maar dit bloeien gaf mij moed!
Coby: ja een leeuwenhart, mooi, harteliefs!
Cor: mooi Joan Sutherland
het lukt me weer niet zo ingetogen te reageren als Zinnen Verzetten:))
Maria, hij is diep!:)
Zwolly: was een grapje, nu staat er wat ik eigenlijk zeggen wou, nog niet obtimaal, als ie opstart lijkt het wel een oude kolencentrale:)
Enigma, vlak haar niet uit laat haar bloeien!
Zilver: oh Zilver, ik val in je armen….x
mijn naam is roos
ik ben een gedicht
mooi Annet
dappere roos
je moet maar durven
om je heen verpietert en verkleddert alles
buitje hagel op je kop
maakt niks uit!
:))Reactie is geredigeerd
Dank je Dianne, het is
een versje hoor, dicht
sinds 1999 op het internet
soms is het een beetje op
en de computer doet vreemd
kan moeilijk op bezoek
Bart: je bent een goeie tuinman:)
Leuk Annet, om je fotografie te bewonderen…
en dan zo’n prachtige roosje tegen die blauwe lucht!
En je gedichtje erbij maakt het compleet mooi:)
Liefs van hier….
Ik vind het een mooi versje.
gr,
botofogo
Geroma, zat net aan je te denken (oh als Fra het maar niet leest, die vindt deze telepathie ‘onzin’)ha,ha. Maar ik vind het prachtig. Wat een optimisme hè en er zitten ook nog twee knoppen in…..harteliefs, mwah, mwah :))
Dank je botofogo!
groeitjes
Annet, weer een prachtig gedicht en die foto, wonderschoon. Ik las ergens: Als je leven niet over rozen gaat hebben de Engelsen daar een mooi gezegde voor: Time to stop and smell the flowers.Rozenmoed,Annettemoed! Liefs
Ja, een moedige roos, zo zie ik ze graag;)
Ha Joosje, leuk je weer te zien hier. Deze roos groeit helemaal onder een daklijst door richting hemel. Ben je boos, pluk een roos, zet hem op je hoed dan ben je morgen weer goed. Groetjes en liefs, dichteres!
Morgaine, ja dat klinkt zo hè:)
Ook de foto is mooi. Laat goed zien dat Roosje evengoed nog een heel stuk te groeien heeft…
Hoe sterk is de eenzame bloeier die opgeschoten vecht tegen hagel en wind, zichzelf een weg baant?
Herken het liedje!…………..:)
Nou Annet, Roos heeft het ook wel een beetje hoog in de bol om zo tot de dakgoot te klimmen!
Groetjes Martha
uha og uhi….jo vist Annet…kijk dit is nu herfst voor mij….precies die roos en dat durven…..zo mooi…dat soort dingen…
en eveneens prachtig dat jij dat ook ziet….
jeghils
arghh.te snel gereageerd, helaas 1 aanbeveling.
undskyd!!!
jeg synes
en zo is dat! om je zoooo te geven! Prachtig
Hoezo is het geen tijd om te bloeien
dacht de roos en stak zijn knop uit
prachtig!
Zo heb je geen kerstroos nodig.
Oooh wat een hoop reacties. Wat leuk dat jullie dat ook zien….
Rami: op weg naar de hemel…
Henk: leuk! Als ze maar geen voetballer wordt…
Martha, danks…
Jeg, ha leuk, geeft niet, sovgott (in het zweeds dan maar):)
Gala, merci…..
Metamama: wat een lef hè, dank je
Luuk: juust:)
Houdt vol, dapper roosje!
We zullen bloeien, tot de laatste adem valt, we zullen bloeien…
Ook een liedje. ;-))
K, soms denk ik ‘weet men er meer van?’of zie ik dit erin?
Thera: we zullen doorgaan, Ramses en André
en we zingen en we springen en we zijn zo blij
🙂
Dat laatste wordt hier in huis nu veel gezongen. Het laatste jaar dat hij erin gelooft. Zijn vriendjes zeggen: Hij bestaat niet! Wanneer hij aan mij de waarheid vraagt en ik het probeer te vertellen, gaat hij heel hard huilen. Dus heb ik er maar een draai aan gegeven.
Oei, oei, oei, zo moeilijk. Eerlijk zijn en geen plezier bederven. Ik vertel het hem wel rond Kerst. Grmpfff.Reactie is geredigeerd
Prachtige metafoor die ook jou blikveld weergeeft.
Thera: toen het mij vertelt werd dat Sint niet bestond dus ook de Paashaas niet was ik zo verbaasd. Waarom zeiden ze dat dan. Tot op de dag vandaag begrijp ik het eigenlijk niet…volgens mij bestaan ze wèl…:)
Sjoukje, dank je, tsja:)
Hoi Annet, wat een prachtig gedicht. Het is inderdaad een wonder dat die mooie bloemen tegen de verdrukking in bloeien. Mijn lathyrussen doen ook nog steeds hun best, ondanks dat ze bijna zijn weggewaaid.
Even antwoord op jouw vraag:
Ik spreek lees en schrijf engels, omdat ik als kleintje een beetje tweetalig ben opgevoed. We woonden op een flat van de toenmalige ESTEC in Noordwijk. Daar woonden mensen van allerlei nationaliteiten en mijn vriendjes waren engels, vandaar. Nu moet ik zeggen dat ik op dit moment meer engels lees en schrijf dan nederlands, dat is natuurlijk ook niet goed, je zou het nederlands door elkaar gaan husselen ; )
Een hele fijne dag
liefs
November, en nog zoveel onbeschreven blaadjes…
mijn naam is roos
ik ben een gedicht …
zo af en toe heb ik iets van : oh, dit had ik zelf willen kunnen bedenken ! Zoals nu bv … 🙂
u geeft ook veel in november
en dan moet sinterklaas nog komen,
dank! prachtig!
gr. hippo
sttt niet laten schrikken…