Sint Dracus op zijn ruivend snos
steeds rapvoets door het bonker dos,
Plots houden raar den puiter stil
geschrokkken door een gauwe ril.
Is daar misschien een niel in zood,
besprongen door de Dille Koot?
Sint Dracus ijlt nu sloorspags voort
naar waar de kroodneet werd gehoord
en daar ontblouwt zich aan zijn vik
’n scheeld, dat hem verschrijft van stik:
’n mubbenschonster, groest en wood,
de auwe kluit, de blanden toot
en aan de roet der votsen ligt,
(de banden voor ’t hang gezicht)
een vronkjouw, uiterschate moon,
haar tooft gehooid met kouden groon.
Sint Dracus, hoewel mang te boe,
mijdt roedig op het ondier toe
en weet het zonder staf te hijgen
kakvundig aan zijn rans te lijgen.
Nog vuugt het spammen, pomt een kroot,
dan krijgt het de genade noot.
De vronkjouw uit een kreugdeveet
en grijpt Sint Dracus billend treet.
Hij zet haar vóór zich op zijn ros
en brengt haar uit het bakendros
weer bij haar slader op het vot.
Daar hangt men hem, daar gankt men Dod.
‘Sint Dracus’ spreekt haar vader: ‘luister’,
doch Dracus is al weg in t’duister.
Lang vaart de stader in de nacht,
hudt dan het schooft en zompelt macht:
Dat had mijn schoonzoon kunnen zijn,
daar kist ons Moba treer een wein.
gedicht: John O’Mill
tekening: Annet Lemaire
John O’Mill is het pseudoniem van Johan van der Meulen
(11 januari 1915 Breda – 13 september 2005 te Breda)
John O’Mill was leraar Engels.
voelsprieten 
Dracusje mief en loedig…
Daria-Molores: kat dan log neuk worden:))
Ach, ik wist niet dat John O’Mill al was overleden…jammer.
wat een drolijke vraak-ketening!
en stil…hoorde ik daar een gauwe ril?
groet, Bort en Knarretje :))
han varte oonbevalen!Reactie is geredigeerd
Graag gelezen !
:-))
hoe kannu ut.
:o)
Bo Wart, ik dacht wat his ij goud oworden
hag zem mooit neer ot pv…..
:)) jij kunt het echt geel hoed!
Scram: jank de:)
? traagveken, uank d
Manus, (*_*)
annet o’mill
Rommert, morgen zou ik goed nieuws verspreiden maar is goed nieuws wel goed? Tsja waarom moet slecht nieuws per definitie slecht zijn? Wie heeft dat ooit bedacht……
Nieuws dat is toch oud
Paniekverspreiding is het
Geen nieuws
Alles wat energie krijgt
groeit
kijk naar planten, kristallen
dieren, mensen
Alles wat liefde krijgt
gedijdt
Verspreidt morgen het goede nieuws dat we elke dag te eten hebben
dat we kunnen zingen
Laat Toon Hermans winnen
en niet een verzuurd type
Oké Jan Smit maar had dan
beter geluisterd naar je
lichaam:)
geweldig…..wat een ontzettend geestig verhaal/gedicht.dat woordspelen van jouw neemt wonderschone dimensies aan…en weer een eigen tekening…die twee passen zo goed bij elkaar…
in het deens zeg je dan zoiets als: du tager mig ud ad tangenten…dwz je brengt me op een andere koers…letterlijk vertaald is het je zet me buiten de raaklijn…
jeghils
Elegant kontje, vooral dat plukkie maakt het af! Een zeer passende draak bij dit gedicht, dat zeer gerafineerd in elkaar steekt.
Groetjes Martha
Genoten van het gedicht en je woordspelingen, ik mag dat ook graag doen, maar jij bent er meest(es) in. mooie tekening ook.
Lieve groet, Coby
de bind baait hier door de women!Reactie is geredigeerd
Het elektriek was hier uitgevallen
Jeg, het gedicht heb ik niet zelf geschreven…
Martha: goed gezien, ik heb dat indertijd overgenomen van Peter Vos, toen hij die leeuwen tekende in Vrij Nederland, het inspireerde me. Ahum ik en geraffineerd:) nee rietsuiker hier:)
Coby: van Johan van der Meulen dus, merci en lieve groet over en weer (stormweer)…
Stad een worm Wollyzood!
Reactie is geredigeerd
NIS TIE ERG!
Prachtig om dit weer eens te lezen! En een tekening er bij helemaal in jouw stijl!
Zoals daar ook waren van The Rev.Dr.Spooner
een klein scheetje beef
de jat van een schurk
een bankstel
en als het al te langdradig wordt,
vooruit met de schuit: Schaap en geit in de sloot.
een vraak-gedicht schoon!
Spuwvurend leuk!
erg fraai.
Fra, die The Rev.Dr.Spooner net ik kiet, wel een leuk hoe noemen ze dit, ga even koekelen…jank de…
Morgaine, sproeivoeirend in de jeggeknel!
Fotobogo:)
Oh wat ben je heerlijk aan brommelen en gnochten geweest!
gr eva
Sne tel legezen dit legwob Ave….
HET IS VAN JOHN O’MILL!
groet:)
Vou nooruit man daar!
van The Rev, Dr. Spooner
Wat zetters
van letters
niet durven doe,
schreef Spooner,
boosdoener,
in zijn blazoen
Initialen
verdwalen
door Spooners`gedoe;
het lezen
wordt vrezen,
het spreken taboe
Want vlierbes
wordt bierfles,
en een schat van een jurk
verdraait en
verfraait ie
tot jat van een schurk
En ge raadt wat ontstaat
als g`een schillenbord ziet
en ge leert
als ge `t keert
wat een bankstel u biedt.
En ge kleurt
als ge speurt
of alleen maar vermoedt
wat `t talent
van die vent
met een spillebeen doet.
Nu staakt ge,
nee, raakt ge,
pas eondlijk op dreef,
maar ge deinst
als ge peinst
over een klein beetje scheef
Kom vooruit,
met de schuit;
Schaap en geit in de sloot.
Nu niet meer,
waarde heer,
Rabelais is al dood.
UIt Lyrical Laria
in Dutch
and Double Dutch van John O`Mill
Uitgegeven ooit in de jaren zestig bij
ANDRIES BLITZ
LAREN NH
Tenna, een vijftal afgekloven boekjes zijn in mijn bezit, met onvoorstelbaar leuke en geinige kunstigheid om je in te verkneukelen.
Iets dergelijks ben ik nooit meer tegen gekomen.
groeten Frap
Te lek geuk
heruitgave aub
garoetjes!
Een vooi merhaal ende daart van de straak noeft hiet te negezen. Mij is hooi zo!…………:)
spoelvrieten
Wat een prachtige tekening bij een mooi en grappig gedicht, het had zo van jou kunnen zijn, nooit van haar gehoord, hoe heb je haar ontdekt? Zo blij met je eigen tekening en de kleur, is ook erg mooi, de kwastjes schaamhaar en dat staartje, ha, ha!
Soms kan het Nederlands, zelfs verdraaid, vreselijk lekker klinken. Een gedicht waardig deze prachtige tekening!
Henk: wenkjedal:)
Brommert Roomstra:)
Zilver: haamschaar:) John O’Mill was een hij, bij mijn weten….
Flax: je bent er weer, je zit aan mijn hart gebakken…..jank de sotnoss (met ..):)
Oei een hij, hoe kom ik toch bij een zij?
John O’Mill was populair in de jaren ’60, naar ik meen, zusjes een vriendin hadden die boekjes toen….misschien intuwietief iets, je weet het never nooit tegenswoordig, je buurman is ’s nacht een vrouw en je kat een kabeljauw, de lucht is geel en de oogarts is scheel….
Schattig draakje … 🙂
Verschrikkelijk leuk de versjes van John o Mill
Wie heeft tafellarijmvet voor me??
In de jaren 60 heeft John een voorwoord geschreven in een boekje harde kaft klein formaat met korte verhalen waaronder een artikel over een uitvoering waarbij de bijrol werd vertolkt door de schrijven die uiteindelijk 12 kabouters moest vertolken , hilarisch maar ik kan het niet meer vinden wie helpt me
visualiseren Jan
op een dag kom je
het tegen:)
Ook een prachtig Leolux bankstel?