kinderen steken
hun handen uit de
aarde
we denken dat ze
huilen maar ze
praten ze zeggen
van alles
maar wij luisteren niet
lachen hun kinderangsten
weg
hollen naar ons werk
planten de zieltjes
in een bed
waar alle violen
huilen en zeggen
ik ben zo alleen
kinderen steken
hun handen uit de
wolken
het leven was te
zwaar, ze waren
stervensmoe
kinderen vaak uit
lust geboren
in een schuldig klimaat
moeten hier van alles
ondergaan
in een zonnedans
in sterrengeflonker
maar ook de barsheid
van een zwart
geblakerde maan
gedicht: Annet Lemaire ©
naieve kunst van het net
geplukt
(Voor Cemon en alle Cemons
op aarde)
(als je het nog niet wist)
voelsprieten 
oh wat zit jouw bijdrage dicht bij de mijne
jij poetisch
vol schoonheid en pijn
ik het harde nieuws.,
de meeste mensen luisteren niet omdat er ooit naar hén ook niet geluisterd werd, en zo gaat het eeuwig door…
Kinderangsten…die zijn echt. Op het moment dat het kind ze ondergaat. Mijn dochter is bang voor de olifant (die pikt haar ijs….dat ben ik) en voor krokodillen op haar kamer.
Een kinderangst kan huizenhoog zijn.. Mooie tekst en mooie visuele beelden opgeroepen..
Gedicht naar mijn hart….Aanbevolen!!
Lieve groet, Coby
mooi
voor alle hartenkinderen
alle cemons ook
bewogen gedicht
Anne d’Ore: zie de laatste tijd meer dat gelijkwaardig is
Maria: zo is het precies, laten we het vertellen…
Rene: ik las jouw verhaal en had mijn gedicht toen al gemaakt, wonderlijk….we worden een eenheid hier die straks sterrenwaards gaat….
Morgaine: en kelderdiep, dank
Coby: ook voor jou en je schoonheid…groeteliefs….
Anoniem: ik weet wie je bent anoniem:))(B)Hartmans:))
Dianne: het einde was niet naar m’n zin eigenlijk….dat sloeg weer op de branden in California en een combi met de zwarte maan in de astro……en is nogal tradi…..dus lief wat je zegt….
ja, ik was vandaag aan het worstelen met het VKlog…en heb verloren! Ik geef het voorlopig op…was zonet mijn naam zelfs kwijt… :)) Ik vind het goed waardeloos, steeds weer nieuwe vertragingen en vastlopers…ga denk ik lekker wat schrijven, met vulpen op papier, mmm… :))Reactie is geredigeerd
Bart, ik moest zo lachen maar ik begreep het ook, was vandaag al op het blog, het is een grote ellende en dat is het en ik voel met je mee, want het is baaaaaaaaaaaaalen, snap niet dat ze niet reageren, het schijnt amper bemand te zijn hoorde ik toen, we moeten zelf vliegen en landen….
veel sterkte!!
Precies. Ook kinderen moet je serieus nemen…
Triest hè….
ook zonder de laatste twee strofen vind ik het mooi
kinderen zijn net mensen
waterjuf: zo kun je het ook zeggen, zit zeker iets in maar ik had nog wat te vertellen, dichten is schrappen net als schrijven….
Wist iedereen dat
maar Gala….
Ik hoor ze roepen, ik hoor ze huilen ik zie ze zwaaien, ik kom ze dagelijks tegen, sterrengefonkel is een prachtig woord, maar ze staan vaak in de kou, in de kletsnatte regen.
Mooi, Annettepetteflette.xxx
Mooi wat je zegt Zilver
Zullen we een paraplufabriek
beginnen?
liefs
vergeten de instelling
in te stellen, dat moet
steeds opnieuw bij deze
browser
O, nee toch niet
dit is een leerblog
mooi en heel toepasselijk …
groetjes,
Bert
Als kinderen weinig nog wetend
proefden we pure ochtendklaarten,
strekten onze hand uit, vol vertrouwen,
vriendelijke wezens zullen tot ons komen…als wij het willenReactie is geredigeerd
Annet hartekind, potverdomme wat mooi!!
Annet, prachtig, deze persoonlijke, bijzondere invulling door jou!
Ha Bert je bent er weer en dank, groetjes…
Fra: nu huil ik…..
Eline: dank je wel….
Precies. Ook kinderen moet je serieus nemen…
Dit zijn de woorden van Ramirezie. Ik zou er alleen een accntteken aan toe willen voegen:
Precies. Ook kinderen moet je serieus némen…en anders niet. Maar zo werkt het al helemaal niet, helaas.
ziekte, dood
het maakt deel uit van het leven
we wachten erop
soms heel lang
gelukkig
maar soms ook niet
zelfs ik ben nog bang
De basis van het leven is angst
Zelfs jij Chiel.
Zelfs wij
Zelfs iedereen
We zijn één
we are the one
en verbonden door
de kosmos niet
alleen
🙂
Woww…Lieve Annet..
Lees jouw tastbare woorden
hier op het Wereld-Net.
Ze grijpen me aan
en laten me niet meer los.
Dank je wel!
*Hug*
Geroma met mensen
zoals jij komen we
er wel…
***liefs***
Heel mooi en gevoelig Annet, dankjewel !!!!
liefs
je zegt het goed Annet!