Er was een oranje sikkel omringd door donkere wolkenslierten. Er was de geur van de wei, de geur van de grond en de bedwelmende geur van de kamperfoelie.
Er waren twee vleermuisjes en toen was er de uil. Alles onhoorbaar. En ik liep daar moe doorheen met de golden retriever.
De temperatuur was zalig.
En nu naar bed
zei Duimelot
eerst nog wat eten zei
Likkepot
Eerst eens gebruikt door mij in een log hier. Later gezien bij een logster bij de krant. Toeval?
Ik geloof niet in toeval. Toevallig.
Je kunt er een krijgen.
En die veenverhalen van Jan Siebelink?
En die belangstelling voor het spirituele van veel journalisten inene?
Ze zouden met hun tijd moeten meegaan tegen ledenverlies. De abonnees zijn meer van deze tijd dan hun.
WIJ LEZEN IMAGINE.
Dat is info van deze nieuwe tijd.
Van je amen en je gloria joechei.
voelsprieten 
Voor mij is er maar één Imagine: die van John Lennon!
En die mevrouw daar op de akker, dat is ook nostalgie voor mij. Het was hard werken, maar ik denk met een nostalgisch gevoel terug aan die tijd. Harder werken en toch minder gejaagd. Gemiddeld tenminste, want als er slecht weer aankwam moest het poot-aan! Maar daarna was alles veel relaxter, en dook je met je door roggestro geschramde lijf het zwembad in.
Die tijd was puur.
Maar er nog een Imagine
en daar is de titel
natuurlijk van van
John!