Telkens zie ik
mensen voorbijfietsen
Maar het zijn coniferen
die wuiven in de wind
Telkens zie ik mensen
voor het raam staan
maar het zijn weer
die coniferen
Soms zie ik coniferen
fietsen
Maar dan zijn het
mensen die voor
mijn raam staan
Tekst en tekening: Annet Lemaire
(vanmiddag mijn log ‘Nestbouwers’
geplaatst en weer weggehaald,
sorry er waren al reacties)
voelsprieten 
Het licht springt op rood
Het licht springt op groen
In Gieterveen
Is altijd wat te doen :-))
Zie je het nou Jaap:))!
ik heb wel eens in de schemering op de hei gedacht dat er een grote vent stond, maar het was een jeneverbes
:))Cor!
@ Annet..
Knap weergegeven , de beleving van dit lieve katje over tsja, wat nou wat is voor hem/haar…Die tekening is geweldig grappig en zo lief..
Groetsels van mij.
Mooi Annet!
De tekening is vooral fantastisch 🙂
Zo zie je nog eens wat, Annet. En er is veel bij te denken. Gelukkig zijn het geen geraniums of sanseveria’s ( of hoe schrijf je dat?)
Ik zou ze snoeien om van het gewuif af te zijn
😉
Je illustraties zijn natuurlijk geweldig x
*Geroma: dank je wel:)
*Scramblex: kinderkrabbeltjes niet:))
*Oliphant: oh ja, zou ook nog kunnen, lekker om daar achter te zitten:)
*Innoxia: :))en :))
wat een leuk, grappig gedicht!!!
Leuk, zowel tekening als gedicht 🙂 kom je nog even welterusten wensen voor straks 🙂
*Hippocampi: dank je:)het gedicht
is al wat ouder maar het kan
nog mee:))
*Heer Lot: thank you, kan dat
goed gebruiken, hoewel het
al luikt:)
wuivende coniferen
zeggen welterusten tegen Annet;)
dahaaaaaaaaaag coniferen
fijne dagen
liefs
Soms heb je dat wel eens, zo door het raam heen, ik schrik er wel eens van…
*Morgaine: goeiemorgen alweer:)
*Lais: liefs
*Ramirezi: ja dat klopt…
Gelukkig nu je eigen tekeningen, dat zijn de mooiste en wat prachtig wat je geschreven het, ik krijg het er koud van, dikke, lieve kus en een Pinksterknuffel. Ik ga weer even naar je mooie kaarten kijken, daar word ik erg blij van en vele met mij.
*Zilver, je bent een schat, een zilverschat. Ik heb wel de bibbers want het gaat weer onweren. Vorige keer was het flits, boem en dan weer flits, boem, dus vlakbij. De hond had uit wanhoop het kattendeurtje opengekrabt. Ze mocht toen naar boven op het bed.
Erg dit klimaat.
Hoe ga je ermee om?
Enzo.
Ja, ik ben er dol op, ik ben voor weinig dingen bang, ik ben bang voor dingen waar geen mens bang voor is, ik zwem als een hond, ik ben bijna verdronken bij mijn tweede zwemles en heb daarna altijd geweigerd, niet slim, maar ja, bang zijn is erg dat weten we allebei en ik heb mijn rijbewijs, maar vind het doodeng, al ga ik over een poosje wel weer lessen nemen, want ik heb nog zoveel plannen.
Hier is het een rustige nacht, ik had al op mijn weblog geschreven, dat je maar lekker bij mij ik bed moest komen liggen, dan zouden we lekker kunnen praten over grappige en verdrietige dingen en elkaar op de rug krabben, want dat is erg lekker en dan keten we de hele nacht door en dan is het zo licht en dan zijn we het slechte weer helemaal vergeten.
Liefs en kus.Reactie is geredigeerd
anneteke, wat een leuk bomenvers
en wat teken je mooi en vrolijk!
Zo werd ik vroeger genoemd: Anneteke, hoe weet je dat? Dank je wel voor je reactie ZV:)
ik weet van niks
maar door je tekeningen
vond ik je plots een anneteke
in positieve zin, dat is
Fietsende coniferen! Hi hi dat lijkt me best een leuk gezicht! Poes is in elk geval tevreden, zo te zien. Leuke tekening!
Ofcourse in a positive way, (kom net van een Engelse weblog:)
Bye, bye ZV
*hoi K. dankoewel:)