**Fluisterende regen**

Deze regen luistert niet. Ze glijdt in druppels langs de pannen naar beneden. Ze trekt mijn gedachten naar het gras en vormt een plas op het tuinpad. Plassen met bubbels erin dat weer verleidelijk is. De lentefee komt ervoor uit haar boomspleet. Baadt zich in haar blote niksje. Een pony kijkt toe en briest in regenbellen. Gaat dan haar stalletje in, schudt zich uit. De regen bereikt haar huid niet maar blijft hangen in haar bontjas als kleine schitterdingen. De wereld spiegelt zich erin. Deze regen fluistert. Beloftes van zon die na haar komt. Afgesproken op een weersvergadering. Alles kwam bij elkaar. De regenboog in de hoek. Een buitje noteerde alle klachten en jonge wolken vlogen over elkaar. De maan zat nog in de kast en toverde een straal door het sleutelgat. De sterren bogen zich over de notulen. De donder was weer kwaad en flitste met haar toestel. Schoot plaatjes van de grondmist. Wij bleven binnen en breiden spinnen en wolletjes aan elkaar. Breiden een regentrui. Je kon wel doen maar niets laten. Buiten wachten de bollen gelaten op bezoek van waterbijen. Maar ze konden hun kaplaarsjes niet vinden. Een hommel vloog rond met een uitgeklapt pluutje. Gieterveen, Annet Lemaire kunst: onbekend