Wetend van de onmogelijke situatie waarin ze zich bevind krijgt ze goederen van de mensen om haar heen. Men brengt haar druiven, gevallen appels, verdronken peren, hele kippen, een half varken, en in zeldzame gevallen muntstukken. Omdat ze een goed mens is. Een goed mens? Een dik dom blondje, schetst ze zichzelf. Praat positief over jezelf fluistert een vriend. De herfst komt op kalendertijd en ze geniet van de geuren en komende kleuren in het vooruitzicht. Het gras groeit nog en haar ezeltjes genieten. Waarom heb je eigenlijk ezeltjes vroeg de homeopaat haar eens. En ook nog verwaarloosde ezeltjes. Daar dacht ze lang over na. Later volgde ze een cursus waarin je je TOTEMDIER moest beschrijven. Ze had de ezel gekozen. Een lastdier, een sober en vrij somber dier dat een vreselijk geluid voortbrengt. Een gebroken paardenstem met een jodel erin die in doodsnood lijkt te verkeren. Ze weet hoelang ezels het kunnen volhouden met heel weinig eten. En op een dag gaan ze liggen en geven zichzelf weg aan de dood. De dood is niet eng maar draagt een mooi groen glanzend gewaad en heeft warme armen waarin het zacht toeven is. Ze weet het: de dood is het begin van alle leven. Ze gaat de dag weer in en neemt nog een distelwijntje.
*Het Totemdier*
voelsprieten 
proost Annet!
Marlis: Het prikt wel:>)
Mooi, Annet.
Ezeltje….
Hé meid, kop op! Toe, niet gaan liggen, niet jezelf weggeven! Goed dat je er niet bang voor bent, triest ook natuurlijk, ik ken het, maar geef je er niet aan over! Dikke kus!
Trullenhoedster: Ik vond een keer een verwaarloosd ezeltje en hem hem gered. Als totemdier heb ik toen mijn golden retriever genomen………dit gaat natuurlijk gedeeltelijk niet over mij:>)
Dacht ik al 😉
Fijn, als je zoveel ruimte hebt om verwaarloosde dieren op te nemen!
Ik heb alleen een ouwe manke kat, die ons zelf heeft uitgezocht toen zijn heup gebroken was. Daar delen we al 18 jaar lief en leed mee.
Wederom heel mooi getypeerd
Kus terug Jaap!
Trullenhoedster: ja dat is fijn maar soms zou je willen dat…..enfin zie verhaal, kopjes aan de kat!
Hans: Hans van de ezels!;:>)
Ik vind het al veel als er drie reacties zijn:>) Ik las net je logje ‘Trulleke’. Dingen zoemen soms nog lang na in m’n hoofd
Oproepje aan Marlis: waar zit je? Nu ga ik de hond uitlaten.
Hoi Annet,
Ja ik vond het leuk zoveel reacties te krijgen. Nou maar hopen dat ze allemaal vaker langskomen.
Wat mooi beschreven Annet. Nu ben ik al dol op alle dieren en paard-achtigen zeker, maar nu ga ik ezeltjes nog veel meer waarderen.
Een warme knuffel voor zowel mens- als dier-ezel
Hydrangea
he Annet, ik ben hier hoor, heb net even een rondje tuin gedaan en de laatste oogst binnengehaald (oogst is wel een groot woord, maar klinkt zo leuk in dit geval 😉
Ondertussen breek ik mijn hoofd over hoe ik aan verse kruiden kom, deze winter… misschien een binnentuintje aanleggen?
Wat een mooi stukje. Ik hou ook van ezels en domme blondjes. Want die zijn niet dom! Die hebben een mooi hart! Hoe moet het nou verder met mijn ezelgedichtje? Hij is nog lang niet af. Ik zie bij jou een mooie regel die ik zou willen pikken.
HET EZELTJE
Met een spotziek, strooien hoedje
op je hoofd, hoofd van een ezel,
zag ik je, loodzware lasten torsen,
voor iemands karretje gespannen,
sloffen door rijst- en mijnenvelden
in oorlogslanden, haatmaarlanden.
Geschopt, geslagen door de Grote
Krijg je-schoft zijn vuil dictaat.
Soms was je vredig, koppig protest.
Verduurde maar de vliegenplaag
rond je goeiige amberen ogen.
Het leek: je glimlachte hilarisch
om alles, mooie dieren-dalai lama.
Je weet: ze weten hier niet beter
en beter is nergens te vinden.
Ik hou van je, ezel, ik beloof je,
kinderlijke, eeuwigdurende,
trouw, gespiegeld in je ogen
en ezelsorige kinderen van mij en jou..
Graag ben ik als jij. Ik ben een ezel
in de ogen van
Ik wil met jou, als je ezelin
wil zijn, ezel zijn en met je trouwen
en de wereld, met ezels enkel
vol zetten.
Mooi Eric!
Whoe wat veel reacties nog. ’s Avonds lukt het me haast niet meer naar de computer te kruipen boven op zolder.
@Man met sombrero: je kunt het zelf vast veel beter!:>) Dank voor je reactie
@Marlis: ik heb vandaag (zaterdag) de wind wat tegen, ik zal je site proberen te linken, kruiden zijn best moeilijk, gelukkig hebben ze het drogen uitgevonden…..al verlang ik naar de zakjes en niet die plastick verpakkingen
HEEL RAAR: IK KAN NIET INLOGGEN
HELP!
Kenden jouw ezeltjes het ‘ezeltje-strek-je’truukje maar!
De dood is inderdaad geen eind.
Het is het begin van een transformatie.
Dat vind ik wel een troostrijke gedachte.
Ja leuk hé – ‘ze’ denkt ook aan trekken aan de staart dan vallen er gouden munten uit.
Droef hoort ook bij het leven, dit nav ‘kop op’ goed bedoelt maar droef mag er zijn – om volledig te leven
Indigo: x