Voor hen die zinloos vielen Mijn naam is Israël en ik word steeds aangevallen door o.a. de Hezbollah. Hoe ga ik daarmee om? Ik ga in een hoekje zitten en eens hard nadenken. Waarom word ik steeds aangevallen? Kan dat misschien aan mij liggen? Heb ik een te kort lontje? Hoe zit het met mijn gevoel van eigenwaarde? Wat kan ik doen om te voorkomen dat die ander zo agressief reageert? Zal ik ze bloemen sturen? Wauw, ik kreeg zomaar bloemen terug. Dus ik ben helemaal verkeerd bezig! Alweer wat geleerd vandaag. En zo ging ik Israël bewust leven en vrienden van mij ook. Het maken van oorlog ligt ver achter me. Was dat nou zo moeilijk?
*Mijn naam is Israël*
voelsprieten 
Een andere browser en nu kan ik helemaal niet meer reageren.
Hoe ga ik daar mee om?:>)
:>(
Daar kan ik je helaas niet bij helpen, ik heb ook niet veel evrstand van die dingen…. sorry
Lieve Annette wat een mooie bijdrage, ik hoop niet dat je nu allemaal van die vuurvreters op je weblog krijgt, ik durf me soms al niet meer uit te spreken over hoe we vrede kunnen krijgen.
Bedankt voor je lieve post, ik kwam moe terug van mijn werk, er waren nare dingen gebeurd en dan doet die mooie post van jou wonderen, je bent lief, eindeloos lief en je woont voor altijd in mijn hart.
Over jouw computerproblemen, ik kan je niet helpen, ik heb ook twee dagen niet op vk kunnen komen, maar of het om hetzelfde probleem gaat.
Liefs,
Zilvertje.* *
Dat hoeft ook niet Alice, ik verontschuldig me hier en het is natuurlijk blaten en balen wat er toch steeds aan de hand is.
Nou ja euhhh bedankt Zilvertje maar ik heb ook nog andere eigenschappen:>) om compleet te wezen.
Geweldig!!!
Toch een klein berichtje van een ‘vuurvreter’:
niemand kan tegen vrede zijn, en idereen wil dat oorlog achter zich ligt.
Laten we daarom jouw overdenking ook laten gelden voor de (zeer vele) onschuldigen aan de andere zijde: want daar blijft het helaas niet alleen bij aanvallen.
groet,
rene uit tilburg
Annet, heel mooi! Vrede is niet moeilijk. Liefde ook niet.
Bloemetje voor jou……!
Het heeft hier geregend, tien druppels, de grond schreeuwt om water, de mensheid om vrede en ik, ik denk: het heeft iets met mannen te maken, ik kom er vast nog op terug.
Dag Annet, ik lig op de bank en voel me ziek, weer, ik was net opgeknapt, komt denk ik, omdat ik altijd maar doorwerk en niet uitziek, liefs, Zilvertdepilvert.:)
Iemand hoeft alleen maar de eerste stap te zetten.
Maar kennelijk is dat heel moeilijk en wordt die stap voorwaarts gezien als een stap terug.
liefs van Indi
Nee, het was niet moeilijk.
Het is puur een keuze, het is mijn keuze.
Zoete groet,
Patricia
Tientallen slachtoffers verder……….:
Dank voor het reageren. Het is Mallebrootje maar met een d is wel zo leuk, daar kun je zoveel mee met dat woord:>)
"Wauw, ik kreeg zomaar bloemen terug"
Denk je echt? Denk je echt dat mensen zich in bussen en restaurants opblazen omdat de Israeli’s ze geen bloemetjes sturen? Of niet aardig genoeg zijn?
Wat een afschuwlijke arrogantie.
Het is natuurlijk veel makkelijker om de schuld bij Israel te zoeken. Want niemand blaast zichzelf op voor een compromis. Dus hoe moet je daar mee in dialoog? Voor vrede heb je immers twee nodig, voor oorlog is het voldoende als 1 het wil. Als Israel de wapens neerlegd houdt het op te bestaan. Als haar tegenstanders de wapens neerleggen is er vrede.
Zo simpel is het.
Ik sluit me geheel aan bij de reactie van Daniël. Ongelooflijk hoe éénzijdig en simplistisch e.e.a. hierboven wordt voorgesteld.
Maar zelfs in de meest simplistische en quasi onschuldige boodschap kan de Anti-Israël doctrine er vanaf druipen.
Israël is van oorsprong een land van vrede, democratie en opbouw – helaas wordt het door een groot aantal omringende en minder vredelievende landen bedreigd in zijn bestaansrecht. Net zoals straks meer democratische en westerse landen, als we niet heel goed opletten. Het wordt tijd voor de lezers alhier om zich eens te verdiepen in de kwestie – en dat kost tijd en moeite – voordat we het over bloemetjes gaan hebben.
Maar stuur eens een bloemetje naar de president van Iran. U weet wel – die man die de Holocaust ontkent en ongelooflijk grappige cartoon-wedstrijden over deze Holocaust organiseert, om de walgelijke prenten vervolgens in een museum in Teheran aan het publiek te tonen. De goede man is ook met een zwaar nucleair programma bezig. Voelt u zich nog veilig? Stuur dus maar gauw een bloemetje, misschien kunt u dan bereiken wat de VN nog niet is gelukt.
Dream on, lieverds.