foto: met de jongste de kleine M. in Reeuwijk omstreeks 1968 Tijdens mn schoolperiode op de Bergse Mulo in Rotterdam-Schiebroek was ik bevriend met Nina. Nina was haar koosnaampje. Haar echte naam leek erg veel op mijn naam maar dan in het Italiaans. Nina was in Italië geboren en C. haar zusje in Spanje. Was het omdat onze vaders zogenaamde bekende Nederlanders waren dat ons bond? Nee het was iets anders. Zij kwam op mijn (school)pad omdat we elkaar nodig hadden in die tijd. Het waarom zou later blijken toen ik hier in de stilte kwam wonen en ik de tijd en de rust had om na te denken. Haar vader was Faas Wilkes. Elke ochtend haalde ik Nina op en wachtte braaf in de gang tot ze naar beneden kwam. Onder de kapstok lag Lucky de boxerhond te walmen. Meestal deed vaders open en iedereen was altijd in een goed humeur, zo op het eerste gezicht. Altijd hartelijk. Soms riep haar moeder me boven en kon ik het hele ochtendritueel van de familie meemaken. Ik was er kind aan huis. Faasje haar broer die net uit bed kwam en met een bolle onderbroek richting badkamer liep. Tante Mona die haar bevallige keeltje schraapte aangetast door talloze sigaretten. Nina sloom en slaperig . Oom Faas en zusje C. lagen weer of nog in bed. Vaak vroegen ze me vrijdags mee te eten. Het was vaak hetzelfde. Rijst met champignons en mais en een grote biefstuk. Zo zout had ik het nog nooit gegeten. Als ik thuiskwam dronk ik altijd een half pak melk leeg. Later hadden ze een huisje in Reeuwijk en mocht regelmatig een weekend mee. In de zachtzoevende Ford Mustang naast oom Faas en twee giechelende zusjes acherin. Het was vooral C. met wie ik het meest lachte. Misschien vertel ik nog eens wat ons onbewust bond. Nina en mij. Maar ach laat ook maar zitten. Het is al verwerkt. De gefrustreerde neef en de gefrustreerde aangetrouwde oom hebben hun werk gedaan. Wat in mijn leven overheerst zijn de zoete prettige herinneringen. Hopelijk geldt dat ook voor Nina. Annet ©
*Oom Faas*
voelsprieten 
Wat een heldere herinnering. Met kalme onderstroom… Mooie log en mooie foto erbij ook.
Dank Marlis. Ik probeer je te bereiken….heb het ook met Theodora, Helena en Jos G. dus je bent niet de enige. Ik zal wel een oude computer hebben. Een vergrijsde:>)
Die gekken…..die dwaze neef en Oom?
En het gaat maar door………..
Een mooie en gevoelige herinnering
Hoi Annet,
door al het ingewikkelde gedoe op weblog en de beperkingen heb ik mijn logje toch maar verhuisd naar punt.nl. Het gebruik is veel makkelijker en je kunt eigen backgrounds gebruiken, echt heel leuk.
Je vindt me op onderstaand adres. Ik hoop je gauw tegen te komen en je nu hoop ik inderdaad te blijven zitten waar ik zit. Dit was echter niet mijn eigen keus helaas.
Tot ziens !!
liefshttp://mutabilis.punt.nl
Goed van je dat je dat van je af hebt kunnen zetten.
Smerige kerels hebben het jullie aangedaan, en door het van je af te kunnen zetten ben je nu weer vrij.
Jezelf slachtoffer blijven voelen maakt je blijvend slachtoffer. ZIJj blijven echter voor altijd de smeerlappen. Trouwens nina met een tilde op de laatste n (kan hem even niet vinden) betekent meisje op z’n spaans. Je streekt het dan uit als nienja.
Dank voor reacties Moon, Hans en Sjoukje.
Ik zie deze manmensen ook als slachtoffer van zichzelf, dan pas ben je genezen maar het is een lange weg……