Hoe heb ik het nou? Een nieuw mailadres is goed waardeloos. Mails komen niet aan of komen weer terug. Dat ik geen reactiemails meer ontvang op de logs is niet zo erg want ze kwamen altijd in tweevoud. Maar als er iemand reageert via het mailformulier komt dit ook niet aan. Heb hierover gemaild met de webmeester van dit fenomeen hier maar njente nada niks geen antwoord. Het zal ook wel niet aankomen:>) Hoewel boze tongen iets anders beweren. Maar zo boos zijn die tongen ook weer niet. We houden het wat dat betreft op contactgestoordheid van zijn kant. (Vrouwen zijn moeilijke wezens). Ze willen altijd iets van je. Ja toch niet dan? Het liefst zagen alle mannen vrouwen ingepakt in een burqa. Go to your kitchen woman, zei Captain Mannering altijd waarop mijn reisgenoot altijd hartelijk moest lachen. Nu is mijn stukje alweer bijna vol. Ik wilde het hebben over natuurwezens. Het lijkt me ideaal als die naast je wonen. Wezens die waken over klaprozen met hun bloemen van vliegerpapier en roze prikneuzen. Die banden leeg laten lopen van shovels. Die motormaaiers voorgoed uitschakelen of op hol laten slaan richting snelweg. Kettingzagen laten verfrummelen tot kleine fijne handzaagjes. Die strimmers voorgoed het heelal insturen om te bekeren tot een sterretje. Al met al ben ik aan het bijkomen van het bericht over de oude ponys die allebei een tumor hebben in hun lieve hoofdjes. Ik laat ze nog maar even genieten tot de tijd gekomen is.
hoi Annet, het beeldige roze is een akeleibloem,
ze zaaien zich zelf al jaren uit en omdat er verschillende soorten staan, ontstaan erspontaan varieteiten.
ik vind het zo erg van de oude pony’s
ik reageer op het moment niet zoveel,
ben erg moe en heb last van het scherm.
veel sterkte met de beesten
geef de pony’s dan maar een keer een geraffineerd klontje…
en wat een gedoe toch met mailadressen pffff zou ik ook geen zin in hebben
Nou, niet prettig van je post. Sterkte met je beestjes en jij een dikke kus, ik denk vaak aan je.
Jij komt ook vaak voorbij. De hele blogbende trouwens:>)