*De Schijnijsheiligen*

Het kon gaan hagelen met harde rukwinden. Daar zit de tuin niet op te wachten. Veel in bloei of bijnabloei en in de moestuin staat de moes al vrij hoog. Een ‘kattestrofe’ ligt altijd op de loer. Het is Zwitsers weer, zeg ik steeds tegen dovemansoren. Daarom zeg ik het steeds opnieuw. Het is wel warm maar er loopt een koude laag doorheen als een penseelstreek op een doek. Soms word je er even door aangeraakt of je voelt het ‘s nachts als het raam wagenwijd openstaat. Net of je kampeert in eigen huis. Gisteren werd bij de oude Shetlander en de oude Fjord de ziekte van Coetchin vastgesteld. Kan er niets over vinden maar het is misschien niet goed geschreven. De veearts zou nog info opsturen. Het komt veel voor bij oude peerdjes. De bijnieren werken niet goed en produceren geen of wel hormonen meer. Dat is me even ontgaan. Gisteren mochten ze in de wei van de buren. Ze gingen nog in draf en de nog jonge Welsh dartelde erweer omheen. De andere Fjord die Ingmar heet ging meteen grazen. Vanmiddag hoorde ik opeens m’n vader op de radio. Een vreemde gewaarwording. Het was in Stefan Stasse’s programma Goudmijn, een programma vol nostalgie. ‘En hiervoor hoorde u een prachtige voordracht van de onvergetelijke Jan Lemaire’ zei de kreeft Stefan. Kreeften: ik ben gek op ze! Maar de symboliek van de sterrenkunde is weer een ander chapiter! p.s. dit is m’n 510e logje , tara! Als je tijd hebt!:>)