Vier jaar geleden stond ze in de krant: Stichting Reddingfonds voor dieren zoekt goed tehuis voor o.a. een golden retriever. Tevens spullen gevraagd voor de rommelmarkt. We haalden haar op uit een nieuwbouwwijk in Groningen. Een timide dier dat wegmoest omdat de nieuwe vriend van het depressieve vrouwtje met de twee kleine koters de hond niet accepteerde. Ze deed de vriend de deur niet uit maar zocht een ander tehuis voor de hond. Tjara kwam zag en overwon. Ze keek je in het begin niet aan. Na een tijdje won ik haar vertrouwen. We keken elkaar aan en zo kon ik haar knipoogjes geven. Dat heeft een geruststelllende werking bij alle dieren. Je sluit beide ogen en dat schept vertrouwen. Ze was nog onrustig en dat uitte ze door in het zeil te gaan graven. Ook had ze afwisselend diarree en verstopping. Toevallig had ik een boekje gekregen over het gebruik van de Bachbloemremedies bij dieren. Het juiste middel was in dit geval gauw gevonden. Ik keek bij diarree en er stond dat je Sclerantus moest gebruiken. Simpel gezegd wordt dit gebruikt bij onzekerheid. Een flesje laten mengen bij D. die hier nog woonde. Na twee dagen waren de klachten verdwenen! Ze heeft nooit meer in het zeil gegraven en heeft nooit meer last gehad van dunne poep of verstopping. Je weet ook niet wat voor een gezicht je daarbij moet trekken bij zon puffende hond die maar blijft zitten. Opgelost, klaar! Geen gedoe met peperdure dierenartskosten gewoon hatsikidee je inleven in het karakter van de hond en even nadenken. Tjara blijkt een gouden karakter te hebben. Haar oplettendheid, haar zorgzaamheid en het sublieme luisteren naar haar naam, hoe ze haar liefde toont, het maakt het beste in je los. Eigenlijk heb je een engel aan de riem. Ze wordt negen straks. Ik heb helaas geen papieren waarop haar geboortedatum staat. De retrievers schijnen gemiddeld twaalf tot veertien jaar te worden. Ik weet, het grootste stuk zit erop. En als ik daar aan denk krijg ik bij voorbaat een brok in de keel en mn maag knijpt samen. Annet ©
*Een zwijmellog ik kan niet anders*
voelsprieten 
Ze doen enorm hun naam eer aan. Echt honden van goud.
Jij weet er meer van! :>)
Lieve Annet, een engel aan een riem, wat een mooi beeld!! Liefs en genieten!! Moonfairy
Dank Moonfairy:>)
Annet, dit stukje van jou lijkt wel uit mijn hart gegrepen. Vanochtend met Gauke een bos/heide wandeling gemaakt. Halverwege de wandeling even een pauze gemaakt bij een heerlijk tafereel: een stuk of 8 mannen en één vrouw met ongeveer 10 honden. De honden speelden en dolden met elkaar in een zonovergoten stukje zand en heide. Af en toe doken er een paar woefbeesten het bos in en kwamen dan even later rennend en grommend van plezier weer terug. Het was vurrukkulluk (©Remco Campert) om te zien. Er was ook een gouden hond bij. Later hoorde ik van de vrouw dat de honden elkaar twee keer per dag op deze manier en op deze plaats mogen ontmoeten.
En dat zouden meer honden moeten mogen, echt helemaal hond zijn met de honden!
Woef waf van Marijke
Tjara’s hebben een gouden karakter.
Prachtig verhaal, krijg er een brok van in m’n keel.
Enne…Tjara hoeft later niet meer naar de hondenhemel, want daar zit ze al, dankzij die andere engel.
Héé Marijke. Ja heerlijk hè die uitbundigheid. Zou het zelf wel willen zijn:>)
@ Loes uit Utrecht? Eindelijk een abonnee die meeleest:>) Robin bedoel je met die ‘andere engel’?
@ Zwollywood: ja veel Tjara’s:>)
Tjara’s bazin.
Ik kan je morgen pas lezen, ik ben zo moe!
Zilvertje, ik was gisteren ook bekaf.