foto: homemade kabouters
In het boek ’Klein Volk’ van Ton van Reen neemt de schrijver aan dat kabouters in werkelijkheid kleine mensen zijn die als kleuter zijn achtergelaten door hun ouders in het bos of veld. De afwijkende kinderen werden gezien als een straf van de duivel (waaronder ook kinderen met het syndroom van Down) groeiden op en gingen eten halen in de dorpen. De Limburgers hadden speciale luikjes in hun boerderijen die voor deze kleine mensen waren aangebracht zodat de kaboutertjes s nachts wat brood en melk konden verorbenen. Dit heb ik van horen zeggen want ik heb het boek nog niet gelezen:>) Het lijkt me een zeer aannemelijke verklaring. Helaas. Mijn nicht Marja maakte Kabouter Kandelaar en het gen zit blijkbaar in de familie gezien de kabouters die ik later maakte.
Kabouterke klein kabouterkefijn
ge moet toch eten ge moet toch vreten
al in de maneschijn al in de mane- schijn
Kom je ons helpen als wij zijn in de nood
Dan krijgt ge melk en lekker wit brood
(oud Limburgs versje gevonden bij een hunebed gemaakt door de zeldzame veenkabouter)
voelsprieten 
En dat kleintje rechts daartussen, Annet dit is fantastische kunst.
Ik hoop dat de kaboutertjes mij een nieuwe computer brengen zodat ik kan loghoppen:>(
Mooi blog!!, kijk ook es bij de mijne, liefs Moonfairy
Maak je site aanklikbaar Moonfairy…….
Gezellig zo’n kabouterhoekje; zijn er ook dagen dat ze rooie mutsen ophebben?
Nou Kees nu je het zegt. Het ‘benne’ creatieve wezentjes.
Annet, wat een gezellige foto, zo met die mooie bolletjes en kleine trolletjes, ik vind ze prachtig!
Normaal gesproken houd ik niet zo van (voor mij) kitscherige knutsels frutsels tierelantijnen zelfgemaakte toestanden.
Maar eerlijk is eerlijk, hoe langer ik kijk naar deze kabouters, hoe meer ze voor mij gaan leven en ik bijna ga geloven dat ze echt bestaan.
Ze zijn gewoon prachtig Annet.
Ik word blij van ze!
Dag! Marijke
@) Marijke: ik heb een kennis en die heeft een huisje in het bos. Buiten bij dat huisje liggen planken en banden. Nu is het zo dat onder die planken kabouters wonen. Iedere nacht harken ze het pad van het bos en ook verzamelen ze de eikels en de dennenappels in hun emmertjes.
Hoi Annet, hier had ik inderdaad ook al eerder van gehoord. Een grote groep van kleine uitgestotene. Het klinkt inderdaad heel erg aannemelijk. Ik ga ook maar eens achter dat boek aan. Lijkt me erg interessant leesvoer.
Ik heb net een boek op mijn niveau gelezen, een jeugdboek, ; ) Het boek heet Lena is anders en dat is een heel leuk boek. Zelf vond ik het ook heel fijn om te lezen, nu ja, ik ben net met mijn tweede jeugd begonnen, dus wat dat betreft was het wel toepasselijk. Een heel fijn weekend
liefs
Monique
http://dorpsheks.web-log.nl
@Zwollywood: denk je dat ze ook bij mij in de buurt, bijvoorbeeld in mijn tuin onder de houten tuintegels wonen? En als het zo is, hoe herken ik ze dan?
Wat een aannemelijke verklaring over de kabouters,het zou best eens waar kunnen zijn.Ik had er nog nooit van gehoord, maar dat zegt niets natuurlijk.
Maar het is ook wel leuk om te dromen van kleine wezentjes, die hun eigen leventje leiden onder onze neus .
Wat zijn je kabouterpoppetjes schattig!
Zelf zag ik als kind wel kabouters. Tegenwoordig zie ik ze niet meer, maar ik geloof wel dat natuurwezens bestaan.
Liefs, Lunadea
http://www.lunadea.web-log.nl
Hmmm, wij hebben alleen huiskabouters hier, maar even verderop ook duinkabouters, tja, rustig volkje…