Gisteren was het een uitgesproken rotdag.
Ik werd geconfronteerd met de Agrimony en de Lycopodium waarmee ik door het leven reis. Het Agrimonytype in de Bachbloemen-remedies is de mens die alle zorgen verbergt achter een lach en een grap en die de confrontatie met zichzelf uit de weg gaat door die weg te drinken, weg te gokken, weg te spuiten. De vluchtende mens. De laffe mens. De verslavende mens dus die zichzelf niet vertrouwd. Lycopodium lijdt aan zelfbedrog en gelooft in zijn eigen vertelsels. Heel kort vertelt. Dit portret van de uitgesproken machoman wordt uitvoerig besproken in de boeken van de arts en homeophate Catherine Coulter: psychologische portretten. Ze lezen als een roman. Mijn hond de golden retriever Tjaar kwam vier jaar geleden bij ons. Via een stiching hier in het Noorden die afstandshonden en katten opvangt. Ze was vier jaar, timide en vermeed oogcontact. In het begin was ze onrustig, probeerde steeds kuilen in het zeil te graven en had afwisselend last van diarree en verstopping. Waardoor zou ik haar onzekerheid minder kunnen krijgen? Ik vertelde haar steeds hoe braaf ze was en het lukte haar in de oogjes te kijken en geruststellend mijn ogen samen te knijpen. Dit heb ik geleerd uit een boek van Barbara Woodhoudse Praten met dieren. Heel grappig om uit te proberen. Als ik naar het dorp fiets heb ik op deze route contact met tientallen katten. Ze weten al dat ik eraan kom en de knipogen vliegen door de lucht:>) In het boekje Bachremedies bij dieren van Margriet Dudok van Heel was de diagnose eenvoudig vast te stellen. Onder diaree vond ik Scleranthus (Hardbloem) bij onzekerheid. Mijn vriendin maakte een tinctuur van een paar druppels op mineraalwater. Aldus toegepast op de hond en ziet: na twee á drie dagen was Tjaar genezen en het is nooit meer teruggekomen! Rescue heb ik met succes toegepast bij Asha de poes die boven bleef na haar entree in huis. Niets hielp maar Rescue deed wonderen en zo snel. De dwerggeit Sunny die ik zolang verzorg voor een kennisje bleef angstig in haar hok. Lekkere brokjes hielpen niet. Niets hielp. Maar Rescue hielp wel. Ik smeerde haar snuitje in en hoppa ze kwam naar buiten en het bibberen wat ze deed stopte accuut. Ach die arme Rockwater Cees Renckens. Wel vertrouwen op de chemische industrie maar niet op jezelf! Tijdens de eerste cursus die ik volgde bij Reina Lanning moesten we een kaartje trekken. Opeens werd ik overvallen door cynisme ofwel angst. Lacherig trok ik een kaartje en welk kaartje trok ik? Jawel: Rockwater! De enige remedie die niet van planten komt maar van bron- of rotswater. Je gebruikt het bij typen die star en stug zijn. Bij cynisme ook. Allemaal tekenen van angst! En angst is een slechte raadgever. Ook voor de allopathie-fundamentalist Cees Renckens! p.s. mensen die nauwkeurig observeren, dicht bij de natuur leven (ook hun innerlijke natuur), intuïtief leven en niet bang zijn, open staan voor verwondering zie je vaak ook bezig met natuurlijke zaken als homeopatie, astrologie en Bachbloemenremedies enz. enz. foto: Scleranthus
Helemaal mee eens. Ik heb het er zelf vandaag niet over willen hebben, maar ben blij dat jij je hart hebt gelucht! Ik beschouw die hele club, die geen snars snapt van onze geest enz. als een gevaar voor onze volksgezondheid.